And that man was perfect and upright, and one that feared God, and eschewed evil.

Het had vandaag verschillende kanten op kunnen gaan met deze blog.

Ik had heel origineel kunnen doen.
Ik had een heel verhaal op kunnen hangen over bloggen van toen tot nu.
Ik had helemaal niks kunnen bloggen en voor eeuwig kunnen blijven steken op 99.
Ik had een speciale blog over het verschil tussen fietsenmakers en Fietsenmakers, of tussen fietsenmakers en de toren van Pisa, of tussen Fietsenmakers en meisjes van 15, maar dat heb ik óók niet gedaan.

Kortom, jullie zullen wel teleurgesteld zijn. Dat snap ik en daar heb ik ook wel begrip voor. Er valt het een en ander te wijten aan studiedruk, want morgen heb ik weer eens zo'n tentamen waarvoor een onmogelijke hoeveelheid stof via de ogen de hersenen in gepropt moet worden totdat het daarboven zo vol zit dat mijn ik last krijg van mijn nek.

Maar genoeg smoesjes, het is tijd voor wat harde feiten.
Of misschien maar één hard feit, dat is wel weer genoeg. Vandaag is het 29 mei, dat is de sterfdag van Jeff Buckley. Negen jaar geleden, jongens en meisjes, ging Jeff zomaar zwemmen in een zijtak van de Mississippi en werd 5 dagen daarna dood aangetroffen, een eind verderop.

En daarom heb ik, zoals Daan dat al opmerkte, een Buckleydagje.

En verder vind ik het tijd voor een publieke opinie.

Moeten er meer plaatjes in mijn blog of juist niet?
Moeten posts korter of langer?
Zinniger of onzinniger?
Ander commentaar? Ben ik saai geworden? Stijf? Doe ik teveel hetzelfde of teveel anders? Zit mijn haar niet goed?

(Dit is de tijd om je mening duidelijk te laten horen, dan kan ik er rekening mee houden. Het is nu of nooit, dat begrijp je wel.)

Overigens zou het heel fijn zijn als alle mensen even overal een mening over zouden kunnen vormen. En als ze het dan even ook.. allemaal met elkaar eens zijn. Het eens zijn met iemand (dat moet je niet te vaak zeggen, eens zijn met, want dan klinkt het héél raar) is heel fijn. Lekker rustig. Een enorme zekerheid, krijg je dan.

En alle kindjes in Afrika? Lekker met rust laten. Overdrachtelijk gezien dan.

WAS DAT EEN SLECHT WOORDGRAPJE?

Jazeker.

Ik word oud.

Five Minutes To Curtain

Is dit niet allemaal een beetje vreemd?

Twaalfjarige meisjes met make-up.
Het concept supermarkt.

De WC doorspoelen met 6 liter kristalhelder water.

Vijftien soorten tandpasta die er allemaal verschillend uitzien en die allemaal verschillend heten, maar die uiteindelijk allemaal hetzelfde doen - maar dan met een prijs variërend van 69 cent tot 345 cent.

Moeiteloos communiceren met mensen over de hele aardbol.

Een vlek op mijn witte blouse.

Allemaal heel normaal maar toch op z'n minst bizar, als je er over nadenkt. Maar je mag er niet over nadenken, want dan ben je gek bezig, en doe even normaal. En dat is toch logisch. En jezus, Jesper, jij denkt ook echt óveral over na he, jij wil ook echt álles weten.
Dat komt omdat ik denk dat geen enkele vraag niet beantwoord kan worden. Dat is een dubbele ontkenning, dat creëert verwarring. Is dat even pech. Dan moet je het maar twee keer lezen.

Als je aan een bepaald persoon denkt.. ik bedoel, als IK dat doe, dan krijg ik een soort foto in beeld, één bepaald beeld. Of misschien drie, of tien, als ik erg mijn best doe. Soms zit er ook nog geluid bij, of beweging. En in een enkel geval is het alleen geluid.
Alleen een lach.
Dus ergens in mijn hersenen zit van iedereen een beeld, en misschien ook geluid. Ik snap bij jehova niet hoe dat werkt, maar het zal best. Ik snap van zoveel dingen niet hoe het werkt.

Een auto.
Een fiets. Dat snap ik nog wel. Dat betekent niet dat ik 'm ook kan maken - daarvoor heb je mensen die de fietsenmakersschool gedaan hebben. Die weten precies het verschil tussen een pedaal en een zadel. Is dát even handig. Wel een beetje jammer dat het meestal afzetters zijn, fietsenmakers. Of.. dat gevoel krijg je altijd, omdat je eigenlijk niet precies weet wat ze nou met je fiets uitgevoerd hebben. Misschien proppen ze er wel tweedehands banden in, of stellen ze je remmen even snel af in plaats van grondig en precies, of rekenen ze gewoon twee keer zoveel als zou moeten. Weet jij veel.
Daarom heb ik een hekel aan fietsenmakers. Ik háát ze niet, dat gaat te ver, ik haat bijna niks en vrijwel niemand, maar ik heb wel een hekel aan ze. Ook al zijn ze nog zo aardig, en schoon, en hebben ze een hond, en hebben ze helemaal geen plat accent.

En dáárom raad ik jullie aan om géén fietsenmaker te worden. Of juist wel, als je wil dat ik een hekel aan je krijg. Dat is overigens op eigen risico. Je snapt wel dat ik dan met het kléinste probleempje aan mijn fiets onmiddelijk naar je toe kom en dikke kortingen verwacht. En intussen maak ik flauwe fietsenmakersgrapjes. Die bedenk ik ter plekke.

Wat ik nog een heel lelijk woord vind: puur.
Púúr, dat spuug je bijna uit. Bah. En het doet me denken aan engeltjes en feetjes enzo, getver. Verschikkelijk.

Hoe zou het leven zijn als je constant serieus zou zijn?

T for Tango

lWaba-bawoebiedoebie-dabadabadaba!
Er is iets aan de hand.
Ik doe gewoon of er niks aan de hand is.
Waarom niet? Er is iets aan de hand hoor!
Nee joh, vergeet het. Het is niks. Geen punt. Niks aan het handje.
Goed, zelf weten. Hoor. Vraag me eens iets?
Hoe gaat het met jou? Met mij gaat het goed. Wat heb je vandaag gedaan? Weinig. Wat ga je morgen doen? Misschien iets meer. Ben je daar blij mee? Nee.

En dat was dan het absurde deel van vandaag - tijd voor wat normaals, vind je ook niet? Knik maar ja.
KNIK! VERDOMME!
*knik*
Goedzo.
Wat was het vandaag toch mooi weer. Het leek net alsof het helemaal niet regende, maar als je er dan doorheen fietst piep je wel anders. Als je dat gedaan had, was je nat geworden. Ik heb dat gedaan. Ik ben nat geworden. Niet zeik-drijfnat, maar wel nat. Nat nat nat nat nat nat nat nat.
Erg nat.
Grappig dat je dan ook weer opdroogt.
Zonder dat je het merkt.
Nou, grappig hoor.
Met dit soort weer moet het eigenlijk winter zijn. En dat je dan chocolademelk drinkt (die zo heet is dat je je bek brandt, uit een beker), en met een open haard. Met daarin een lekker vuurtje. Niet zo'n vet hoog vuur, maar een relaxed vuurtje, warm, het brandt wel, maar niet spectaculair. En iemand die viool speelt op de achtergrond. En een kussen op de bank, zodat je lekker kan hangen. En nog iemand erbij, zodat je kan zoenen. En een hond. Die ligt te slapen. En stokbroodjes met brie in de oven. Da's lekker joh, gesmolten brie. En een trui aan. En vervang die man die viool speelt eigenlijk maar door een CD. Otis Redding ofzo, of John Lee Hooker.
Of The Rolling Stones.
Maar jammer genoeg wordt het nu zomer. Van dat vieze plakkerige weer, met veel te veel insecten.
Getverderrrrie, aan je vóórbips?
Haha, insecten, ik vind het altijd grappig dat mensen daar bang voor zijn. Ik vind het ook niet fijn hoor, als er een wesp om mijn hoofd heen vliegt. Maar als je van een afstandje kijkt naar iemand die bang is voor een wesp of een spin kan dat best komisch zijn. Ik probeer altijd in te schatten hoeveel keer dat kleine spinnetje of wespje in een mens past. Hoeveel keer gróter wij zijn, bedoel ik. Heel vaak. Wel 1000 keer ofzo. Meer.
1001.
En dan zie je opeens wat macht is. Alleen omdat zo'n wesp kan steken, en omdat zo'n spin.. acht poten heeft, ofzoiets, ik weet niet wat er eng is aan spinnen, lopen mensen keihard rondjes, slaan ze blind om zich heen, vluchten ze naar binnen, ontwerpen ze vliegenmeppers.
Klabam.
Vliegenmeppers die een schok kunnen geven. Zo eentje heb ik er. Vroeger vond ik het altijd leuk om zomaar vliegen dood te slaan - zelfs buiten. Als ik alle vliegen en andersoortige vliegbeesten binnen gehad had, ging ik buiten vrolijk verder.
En nu heb ik gewoon een vliegenmepper waarmee je ook een schok kan geven. Verpest een beetje het hele idee. Te high-tech. Bovendien issie ook ontzettend lelijk, en heel lomp. Veel te groot. Verder niks bijzonders. Hij werkt ook niet. Ik heb er nog nooit een vlieg mee doodgemept.
Maar nog steeds vind ik dat wel leuk om te doen. Gewoon niet aarzelen, maar SMACK! en dan issie écht hártstikke dood.

Wat een Sadist ben ik eigenlijk.

Klikkiedeklikklikklik. Klik. Klik!

Waterval

Mijn duizendste Incubus-nummer was I Miss You. Toeval hoor. Mooi nummer, niet het mooiste nummer. De lyrics interesseert niemand iets, dus hier komen ze:

To see you when I wake up /Is a gift I didn't think could be real
To know that you feel the same as I do /Is a three-fold, Utopian dream
You do something to me that I can't explain
So would I be out of line if I said "I miss you"?
I see your picture, I smell your skin on / The empty pillow next to mine.
You have only been gone ten days / But already I'm wasting away.
I know I'll see you again / Whether far or soon.
But I need you to know that I care,
And I miss you.

Mijn creatieve geest zegt: keep them entertained!
Ja, mijn creatieve geest is engelstalig. Stel je voor wat een problemen dat geeft. Ik moet verdomme eerst alles bedenken, verzinnen, laten pruttelen en opborrelen in het Engels en het dan vertalen naar het Nederlands. Een heel gedoe. Dus eigenlijk lees je hier een soort ondertiteling van mijn creatieve gedachten.

Dat vind ik nou mooie beeldspraak.

Daarom schrijf ik ook soms hele rare dingen op - je krijgt hetzelfde als met 'grappige' films op TV (of series, voor mijn part) - grapjes ondertitelen is gewoon niet te doen.
Wel zielig voor die mensen die daar werken. Ik zou mijn haren uitrukken als ik iets grappigs zou moeten ondertitelen. Oh lieve god, hoe ga je dat oplossen. Je komt op je werk, je gaat zitten op je relaxte bureaustoel, kopje slechte koffie erbij, je baas komt langs en zegt: Jesper, jij bent wel ok in dit werk, dus ik heb een nieuwe opdracht voor je.

Ondertitel Monty Python.

Wauw. Bummer.

Zie je, zo'n soort woord als bummer is niet te vertalen in het Nederlands. Dat heeft gewoon niet dezelfde impact als 'jammer' of 'pech' of 'balen' of 'kut' ofzo.
Dat vind ik ook raar, dat wij schelden met 'kut'. Als je nou zegt 'lelijke, droge kut!', ok, dan is het schelden. Want dat is erg, om zo genoemd te worden. Maar als je 'kut' zegt kan het ook best een hele mooi zijn, toch? Wat is daar dan erg aan?

Zouden er lelijke zijn?
Kán je daar een waarde-oordeel over geven? Ja, vast wel. Dat kan overal over. Neuzen oren ogen, billen brillen buik, gelaat huid en haar. Kut. Past perfect in het rijtje.

Maar ik moet even ingrijpen, anders ga ik een complete post over het woord kut schrijven. Dat pleziert maar 50 procent van de lieve, trouwe, schattige, vriendelijke, ontzéttend knappe en intelligente lezers.

Die zin hierboven, dat was niet mijn creatieve geest. Dat was mijn economische geest. Die zegt: Winst! Winst! Winst met een hoofdletter W!
En daarom moet ik jullie allemaal blij maken. Immers, klant is koning, blije mensen kopen meer, vertrouwen je eerder, slikken meer. Wat ik dan moet verkopen?

Ik heb nog een paar paperclips liggen, wat plienpunten, handtekeningen van de auteur van deze blog, een tandenborstel van de KLM, een trompet. Ik kan ook tekeningetjes maken als daar vraag naar is.

Voortaan kost commenten 20 cent. 10 cent als je een jaar-abonnement neemt.

Men moet het ijzer smeden als het heet is! Het ijzer is niet meer zo heet, trouwens. Weinig mensen bezoeken mijn blog. Maakt mij niet uit hoor. Als echte artiest vind ik dat hún verlies en niet het míjne. De arrogantie. Puh!

Goed, de derde en laatste geest is de emotionele en DIE komt alleen aan de beurt als iemand het uitmaakt of als er ergens een fles rum rondslingert. Geen van beiden speelt op dit moment, dus dat is pech.

Bummer.

We laten de creatieve geest weer even het woord overnemen.
Even creatief zijn, Jesper, even creatief zijn.. ik weet iets!

Als je je verveelt moet je je kamer opruimen in plaats van je gewoon zomaar te vervelen. Op die manier doe je nog eens iets netjes. En op die manier krijg je een onwijs opgeruimde kamer. Het zou je echt verbazen hoe ordelijk hier alles is op dit moment. Dat komt dus omdat ik me wel ee s verveel. Incidenteel verveel ik mij regelmatig.

Maar WAT te doen als je kamer al opgeruimd is en je je nog stééds verveeld?

Daar moet ik nog over nadenken.

Mijn eerste kliphangerrr!

Deadline

Waarom blog ik minder?

Hééft dat dan een reden?

Jazeker, koekepeer. Dat komt omdat we inmiddels bijna blog 100 naderen en ik echt geen idee heb ik wat ik dan moet doen. En dat terwijl het wel heel speciaal moet worden. Want dat is blog 100. Dat is niet niks. Dat is blog nummer 100, verdomme. Dat is 100 keer bloeden, zweten, tranen met tuiten, kankeren, gezeur, gezeik, commentaar, bullshit. 100 keer.

Nu nog niet, maar straks dus. Ik gok dat het een historisch overzicht gaat worden ofzo, nouja. Dat zien we dan wel weer.

Ik heb nog 3 minuten om te bloggen. Daarna ga ik.. weet ik veel, iets van een TV-serie kijken op Youtube, of een DVD, of de muziek keihard aanzetten en rondhupsen, of slapen (neh), of leren (neh, haha), of.. nee. Dat is het denk ik wel aan opties.

Oja, Mieke heeft me teruggenomen. Aaah, yes.

Vandaag was sowieso wel een fijne dag (niet dat het feit dat Mieke mij teruggenomen heeft daar een rol bij gespeeld heeft, hoor) en dat kwam door:

• Maxima.
• Een zes plus sortof, iets rond de 6, voor mijn werkstuk dat ik zwaar afgeraffeld had.
• Daan die een 8 nogwat haalde voor Scheikunde en mij daardoor ontzettend aanstak met blij zijn enzo.
• Plien die mij een maatschappijleermop vertelde die ZO slecht was dat ik hem niet eens dúrf te herhalen op mijn blog. Zo slecht dus. Stel je voor hoe réteslecht. Echt. Slecht. Nee. Ik ga 'm niet vertellen. NEE!
• De eerste dag van een week vrij. Een week waarin ik moet leren, dat is waar, maar toch.
• Een bepaald persoon kwam NIET online! (Vecht maar uit wie dat was. Ha.)
• Scrubs deed het weer (dat is echt een geniale TV-serie die jullie misschien ook wel grappig vinden en misschien niet. Zoek maar ergens op een keer, ofzo.)

Nee, dat was het. Reden genoeg om een keer blij te zijn. Morgen ben ik weer chagarijnig, irritant, betweterig, geniaal, braaf, saai, hypocriet als altijd.

Ik ben hypocriet, ik ben hypocriet, laalalala. Kan me niet schelen. Mensen veranderen. Meningen veranderen. Hypocriet, m'n reet! Laaalala. Wat zeg je? Ik hoor je niet, want iemand lalalaat er doorheen!

Stramien. Dat is een geweldig woord, en ik ga het vaker gebruiken. Stramien. Het rolt lekker van je tong af. Het heeft een betekenis die niemand écht kan duiden. Binnen het stramien van - wat betekent dat in godsnaam? Wie weet, wie weet. Gebruik je dat woord wel zo? Wie weet, wie weet.

Mijn stramien zit vandaag niet echt lekker..

En mag ik daar aan toevoegen (en, nuchter bekeken, alhoewel dat lastig is, wie gaat me tegenhouden?) dat ik nu op het punt sta om mijn 1000ste nummer Incubus te luisteren sinds ik Audioscrobbler gebruik? Kijk! Kijk! http://www.last.fm/user/jeeps -> duurt misschien even om te laden, maar echt de moeite waard hoor.

Elke dag iets nieuws

Soms pak je wel eens het dekentje af van je hond. Dat vindt je hond leuk, want het is meestal het startschot tot een wild gevecht waarbij hij herhaaldelijk the dust gaat biten.

En dan roept je moeder je naar beneden omdat er strepen op de vloer zitten. Of je die er verdomme even uit wil boenen. Want jij bent toch degene die met de hond zat te dollen! En die vloer is net opnieuw inge-olied! Hier is een doekje! Met WATER, ben je gek! Nee, je moet gewoon keihard boenen met een droog doekje, niet zo'n beetje slap maar echt dúwen. En doe meteen maar de halve vloer, dat kan toch geen kwaad.

Dus boen je met tegenzin de vloer. En toen realiseerde ik me (we veranderen nu van vertelperspectief-dinges, eerst waren we namelijk in de derde persoon aan het vertellen, maar nú in de eerste! Dat is zodat het verhaal wat meer dynamiek krijgt.) dat.. weten jullie nog hoe die zin ging? Opnieuw. Toen realiseerde ik me dat mensen vroeger altijd de vloer moesten boenen, behalve als ze rijk waren. En dat ik eigenlijk maar een verwend, lui kutkreng ben dat ik dat verschrikkelijk vind, dat ik dat moet. De vloer boenen.

Ik HOOR het jullie wel denken, hoor. Ja, Jesper is inderdaad wel een verwend, lui kutkreng. Haha, hij doet eigenlijk niks. Haha.
(Wat zijn jullie origineel. Je realiseert je toch hoop ik wel dat je hetzelfde gedacht hebt als de rest van de mensen die dit leest? Kudde-denken is dat. Dat betekent dat jij niet speciaal bent. Dat is niet erg hoor, dat betekent juist dat je er bij hoort. Dat is positief.)

Maar dat is dom, om dat te denken. Jullie zijn namelijk OOK verwende, luie kutkrengen. Relatief gezien dan. Want wat is de laatste keer dat jij de hele dag de vloer geboend hebt, en bedden opgemaakt, en afgestoft, en gestofzuigd, en gekookt, of een straat gemaakt, of een gat gegraven omdat je dat wel MOEST doen? En dat je dat ook gedaan hebt zonder te zeuren, zonder te denken: jezus, wanneer kan ik hier verdomme weer mee ophouden?
Dat zeg ik.
En sporten telt niet, want dat doe je voor je lol.

Dus concludeer ik hier ter plekke voor jou dat jij vergeleken met mensen uit de lagere klassen tijdens de Industriële Revolutie ontzettend lui bent. Je doet bijna niks.
En dat betekent dat je naar school kan (Ja, dat mág je dan. Leuk he.) of dat je uit kan gaan op zaterdag, of dat.. - nee, niet dat ik uitga ofzo, maar dat zóu eventueel kunnen - he, dus, je weet wel.

Hoe makkelijk ons leven eigenlijk is. Daar ging dat verhaal hierboven over. Alleen heb ik het voor elkaar gekregen om iedereen ontzettend te beledigen door ze lui te noemen, incluis mijzelf. En ja, dat zegt vanálles over mijn persoonlijkheid. Of toch maar niet.

Vandaag regende het een beetje en daarom heb ik drie keer van jas gewisseld. Grappig wat je dan allemaal tegenkomt in jassen die je drie maanden geleden droeg, of een jaar geleden. Een korte opsomming.

- Een mes. Dat zat dus in mijn jas ja.
- Een bioscoopkaartje.
- Een plastic gelen wenkbrauw. Slingert rond in mijn winterjaszak.
- Een stuk toiletpapier - ik had zeker een bloedneus ofzo.
- Drie elastiekjes.
- Een fietslicht.
- Drie kaartjes voor het Rolling Stones-concert.
- Een hamster.
- Twee dirigenten.
- Een blikje tonijn.

Tonijn. Ik vind dat dat lekker smaakt. Op stokbrood, in Frankrijk. Moet je maar eens onthouden als je die smerige kaas van de Franse supermarkt zat bent. Je bent ook GEK dat je dat daar in de supermarkt koopt. Op de markt, bij zo'n boertje, dat is echt véél lekkerder.

En zo springen en hupsen wij door het leven, en.. dat doet me denken aan The Offspring.

Baby, life is like a ride on the freeway /
Dodging bullets while you're trying to find your way /
Everyone's around but no one does a damn thing /
It brings me down, but I won't let them

Maar ik weet dat lyrics op een blog ontzettend vervelend zijn. Alsof je dat gaat lezen. Daarom hou ik het kort.

Ik vraag me wel af in hoeverre je moet luisteren naar lyrics. In hoeverre het klópt wat ze zingen. Moet je als je ride op de freeway bullets dodgen dan? Wie heeft dat verzonnen?

Maakt niet uit, want het klinkt wel goed.
Dan maakt het toch niet uit?

(Ik heb de irritante gewoonte ontwikkeld om mijn blog te eindigen in met een vraag - maar die mag je wel negeren, hoor. Daar hoef je niet echt aandacht aan te besteden. Dat is namelijk gewoon een makkelijke manier van ophouden met schrijven. Een vraag stellen en dan schijt hebben aan het antwoord en het gewoon openlaten is gewoon lekker makkelijk voor mij. Ik ben lui.)

Ça aussi!.. C'est Paris

Tijd rent vooruit, maar je kan 'm ook achteruit laten rennen, stil laten staan, rondjes laten draaien. Dat heet dan herinnering.

En hij rent snel. Het rubber van Tijd's schoenen moet wel roken. Want bedenk je dat 1996 nu al TIEN jaar geleden is. Ik weet nog van 1996 dat het het jaar van Ajax was. Toen was Ajax nog vet goed, ze wonnen alles, ze hadden Overmars en Kluivert en Bergkamp enzo, de échte spelers.

In tien jaar kan je wel een boel veranderen, want toen had ik gemilimeterd haar en nu niet meer. En ik hou nu niet speciaal meer van voetbal. Omdat ik het zelf niet meer doe, en omdat ik geen vrienden meer heb die er helemaal weg van zijn.
In een straat waar ik bijna elke dag doorheen fiets op weg naar het station hangt het nu al een paar dagen vol met oranje vlaggetjes; er hangt een Nederlandse vlag, een groot stuk oranje plastic waarop staat dat Nederland nummer 1 wordt, nog een vlag, en alle huizen hebben van de nok naar het tuinhekje vlaggetjes gespannen. Een ontzettende overdaad aan oranje rotzooi, en het WK is nog niet eens begonnen. Voetbal leeft wel bij mensen. Het is een goede manier om je nationalistische gevoelens tot uiting te brengen. Daarom hebben mensen het ook altijd over 'ons' elftal en 'wij' gaan winnen. Als er geen oorlog gevoerd mag worden, dan maar voetbal. Van Basten als generaal-maarschalk van het Nederlandse leger. Wij tegen de Duitsers. Die moeten we nog terugpakken van 70 jaar geleden.

Ik spaarde ook voetbalplaatjes. Die stinkproductenten van de voetbalplaatjes hadden sommige Ajax-spelers ontzettend zeldzaam gemaakt en andere juist niet, zodat je hele stapels dubbele De Boeren kreeg, terwijl je die ene Bergkamp met glitters op de achterkant (een actie-foto in plaats van een portret, daarom had ie glitters) bijna niet kon vinden. En niemand wilde die ruilen. Dus moest je voor een fortuin je verzameling compleet kopen bij dat vervelende voetbalplaatjesbedrijf. Ik ben vergeten hoe ze heten, maar ze hadden zo'n Joker als symbool - waarschijnlijk omdat ze een grote grap uithaalden met alle jongens van 10 tot 14. Trouwens, ze maakten ook Power-Ranger-plaatjes, die spaarde mijn broertje dan. Maar die vond ik stom. Nog steeds.

De geur van die kaartjes was wel heel lekker.

Ik denk soms wel eens - waarom bijten kinderen op hun nagels? Vroeger deed ik dat ook, nu niet meer. Maar ik weet wel dat ik niet wist waarom ik dat deed, het was meer een gewoonte. Niet echt lekker, maar ook niet vies. Eerder verslavend.
Dus mijn theorie was altijd dat er een soort drugs in je nagels zit, een soort stofje dat verslavend werkt. Als dat zo is, dan ben ik nu clean.

Haha.

Zou dat kunnen, verslaafd raken aan je eigen lichaam?

20.00.00:10/6/2005 ≠ goed

Wat doe je als er twee dingen waar je echt bij moet zijn tegelijkertijd zijn?

Moet je dan kiezen, of moet je dan naar geen van beiden, of moet je je laten klonen, of moet je loten? Of moet je voor de ene kiezen omdat de ander minder belangrijk is?

Ik denk het laatste.

En dat is dan mijn probleem terwijl het niet mijn probleem is. Want veel kan ik er ook niet aan doen, dat die dingen tegelijkertijd zijn. Ik kan moeilijk de tijd verbuigen. Als dat zou kunnen - afijn.

Zonder handen lijkt het leven me toch maar knap lastig. Dus respect voor mensen die zonder handen door het leven gaan. Vast een onderbedeelde groep. Genegeerd en gediscrimineerd. En een groep zonder gezicht. Een anonieme, genegeerde, gediscrimineerde, onderbedeelde groep. Wauw. Dat klinkt zielig.
Zonder handen kan je nog best wandelen enzo. En TV kijken (alhoewel.. naja je kan er naar kijken, maar zappen is al lastiger natuurlijk). En eten kan je ook nog (niet erg netjes). Het leven is dan nog wel de moeite waard, of in elk geval - net zoveel de moeite waard als mét handen. Dat is weer een ander debat. En daar heb ik even geen zin in. Toevallig.

Het is iets met Bob Dylan - hij kan niet mooi zingen, hij kan wel gitaar spelen maar ik weet niet waarom het dan speciaal goed is. Ik denk dat het de teksten zijn.
Wat mij er aan herinnert aan een gesprek over The Beatles.. maar daar ga ik het maar niet over hebben. Wel hierover.

Jullie moeten luisteren naar lyrics EN naar de muziek. Niet naar één van beiden. Want ik vind het allebei belangrijk. En soms is het ene béter dan het andere en soms vormt het ene meer de muziek dan het andere, maar het is wél allebei belangrijk. Want je kan ze geen van beiden weglaten. Dat bewijst maar weer dat ze allebei essentieel zijn voor het geheel.

Maar wie kan van zijn favoriete artiest van een heel album alle lyrics zo meezingen? Álles?
Ik niet.

Wat moet ik met een nummerbord op mijn kamer?

En kan je alleen ergens zin in hebben als je er plezier in hebt om datgene te doen waar je zin in hebt?
En kan je alleen ergens zin in hebben waar je goed in bent?

Alles moet, niks mag

Dixi.

En nee, dan bedoel ik niet de WC's.














Taal.

Hoe leert een baby hoe je moet praten?

Stel je voor, je bent een baby en je weet niet hoe je moet praten. Bij grote rare mensen komt er steeds geluid uit hun neus en mond, maar verder heb je geen idee. Hoe leer je dan ooit de betekenis van bijvoorbeeld 'ik'?

Leg iemand maar eens uit wat 'ik' betekent als je er van uit gaat dat hij (of zij) niet weet wat dat betekent. Da's meteen al lastig als je begint.

"Ik ga je nu uitleggen.."

Laat staan dat je voor elkaar krijgt om uit te leggen wat een patroon is, ofzo. Iets abstracts is veel moeilijker.
Patroon is eigenlijk wel een goed voorbeeld, want ik zou zelfs nu niet uit kunnen leggen wat een patroon is. Iets van.. een terugkerend.. dinges. Als je gaat breien. Of in gebeurtenissen. Of het is een beschermheilige.
Snap je?

Dus is het mij een raadsel hoe ik zelf heb leren praten en hoe jullie hebben leren praten en lezen, en schrijven, en nadenken, en lopen, en fietsen, en eten. Waarschijnlijk zit dat allemaal ingebakken en had je al talent voor eten en lopen enzo toen je geboren werd.

Wat mij dus handig lijkt is.. hoe leg ik dat eens uit.
Soms vraag je je wel eens af hoeveel stoeptegels er in je straat liggen. Of in heel Voorburg. Of hoeveel stappen je genomen hebt in je leven. Of hoeveel haren je hebt op dit moment. Of vorige week. En hoeveel mensen een kaal hoofd hebben.
Het lijkt me dus handig als je dat soort gegevens ergens vandaan kan halen. Als dat ergens opgeslagen wordt. En dan wil ik niet zoiets van schattingen, zo van: je hebt een miljoen haren, ongeveer, maar dan wil ik echt een database waarin dat opgeslagen wordt. Dat lijkt me gewoon leuk.
Maar dat kan niet.

Er zijn nog wel meer dingen die niet kunnen maar mij toch wel leuk lijken. Bijvoorbeeld het afschaffen van slaap. Want dat is nergens goed voor. Wat nou uitrusten, waarom kan je niet gewoon door? Waar slaat dat op? Waarom moet je 8 uur voor pampus (haha, dat woord) liggen?

NOU?

Wat is het toch?

Opiaten.

Dat zijn geen stenen.

En nu moeten de stenen vernieuwd worden. Vervangen. Publieke druk. Het volk komt in opstand. Revolutie! Vernieuwing (dat is hetzelfde)! Kippen (dat is iets anders)!

Storen jullie je ook zo aan mensen die binnenkomen en dan weer weggaam maar de deur niet dichtdoen? De deur moet dicht. Noem me maar dwangmatig.

Maar zoals Romeinse keizers al doorhadden móet de wil van het volk ingewilligd worden. Panem et circenses. Waarom zou ik die stenen er niet uitflikkeren en er kippen voor in de plaats doen, of fietsen, of spaghettisliertjes, of herseninfarcten. Of plectra, of lui.
Lui, dat is een plurale tantum.
Of glassex, want daar zit een x in. Jammer dat je daar geen meervoud van hebt. Glassexen. Maar dat klinkt dan opeens een beetje dubieus. Wat zeg ik, een beetje!

Ik ga mij beraden en aan het eind van de berading komt keizer Jesperianus met een oplossing. Hij maakt een keuze.

Ik heb eigenlijk een hekel aan keuzes maken. Kan iemand anders dat niet voor me doen?

Et quis custodiet ipsos custodes?

Father, I want to kill you. Mother, I want to.. aahh!

De titel van deze blog is tekst uit 'The Doors - The End', hoor. Oedipus. Ik wist niet eens dat dat de tekst was. Dat hoor ik momenteel. Vandaar. Niet dat ik.. he? Dus.

Wat grappig.

Bij het station waar ik altijd op de trein naar Leiden stap (om veiligheidsredenen zal ik de naam van dit station niet onthullen) loopt een kip. Een witte. Dat beest loopt er altijd, en het is een kip, dat is niet echt bijzonder. Maar vanochtend stond er een vrouw met haar mobieltje een foto te maken van die kip. Ze stond heel aandachtig en geconcentreerd te wachten totdat ze die kip het mooist kon digitaliseren.

En ik dacht: Het is verdomme een kip. Zo'n beest eet je elke week, maar als ie leeft is het opeens bijzonder. DAT is pas hypocriet.

En toen kwam ik terug uit Leiden, en die kip zat ergens beneden aan de trap. Dat doet ze wel vaker. Dus ik maakte zo'n geluidje dat ik ook altijd maak als ik met Ollie ga spelen - beetje lastig uitleggen hoe dat klinkt, een soort.. nee, weet ik niet. Een lokgeluidje. En die kip keek op.

Dat maakte dat ik na ging denken (niet heel lang, maar wel even) over de oren van een kip. Een kip kan luisteren, maar heeft geen oren. Het zijn gaten. Of noem je dat toch wél oren? Dat vroeg ik mij zo af. Dus fietste ik naar huis en keek ik naar iedereens oren. En er valt mij iets op.

De meeste mensen hebben geen oorlel. Die zit gewoon vast aan hun hoofd.
En veel mensen hebben oorbellen. Vaak hele lelijke en met uitzondering enige mooie, soms, eventueel. Wel eens. Maar ik heb het idee dat dat meer een toevalstreffer is. Gekregen van iemand en daarom draag je het wel eens. En dat zie ik dan toevallig.
Natuurlijk kan het ook dat ze gewoon wel mooie oorbellen hebben en dat ik zit te zeuren. Dat doe ik wel vaker, dus dat kan best.

Maar goed, ik was nu dus aan het kijken naar oren van mensen en dan kijk je automatisch ook naar gezíchten, en dan valt mij nóg iets op.
Het is even mooi weer. (In Nederland duurt dat maximaal een week. Mensen, vrienden, binnen een paar dagen gaat het onweren en daarna wordt het druilerig en gaat het regenen en wordt het koud, en nat, en vies, en smerig, en Nederlands.)
Dan dragen mensen METEEN zonnebrillen. Zelf hou ik niet zo van zonnebrillen want alles wordt er donker van, en je hebt zo'n ding op je kop. Bovendien staan de meeste zonnebrillen mij niet goed (vind ik zelf), alleen héle dure. Zeg maar 250 euro, zo duur. En die heb ik dus niet.
Maar veel mensen dragen alsnog een zonnebril en dan vaak ook héle lelijke. Van die enorm grote, alsof ze hun neus ook willen beschermen. En hun mond, als het even kan. Of het zijn hele donkere, das ook niet echt geweldig. Of het zijn gewoon hoofden waarbij zonnebrillen niet staan.

En als je kijkt naar hoofden kijk je ook naar mensen. En gottegot, waar haalt iedereen die korte broeken toch vandaan?
En die korte truitjes met enorme inkijk? Soms is dat niet erg, soms is dat wél erg, soms is dat misselijkmakend, soms is het wel ok.

Ik ging koken. Spaghetti met bolognese, maar daar gaat het even niet om. Ik had een CD opgezet van The Beatles, al hun nummer-1-hits (ik denk allemaal, het zijn er iets van 27 ofzo, in elk geval zijn alle nummers die er op staan nummer-1-hits). Komt mijn vader thuis, en die zegt:

"Hey, Golden Earring!"

Viel me toch een beetje tegen. Vooral omdat het zijn eigen CD is.

En dan vraag ik me af wat geluid is. Trillende lucht. Maar hoe kan je dan 5 geluiden door elkaar heen hebben? Hoe kan lucht nou op 5 verschillende manieren trillen ? Wat is dat voor onzin?

En dan nu een momentje om allemaal jaloers te zijn op Arjan. Dat hij nog naar Radiohead toe mag in augustus. Lekker lang wachten.
Mazzelpik.

Oke, goed, ook nog even jaloers doen op Maaike en Miriam die gewoon al geweest zijn.

En The Kooks komen naar Parkpop! Dus ik ga wel even kijken. Racoon komt ook, maar die heb ik al een keer gezien. Nouja, ach. Als je toch bezig bent - en het is toch gratis.

Zeg ken jij.. de mosselman, de mosselman, de mosselman,
Zeg ken jij de mosselman, die woont in.. (?).

Oom Jesper is absurd.

Het is vandaag zo'n dag voor verliefdheid. Daar zijn Mieke en ik het over eens. Je wil alleen niet weten waar dat gesprek dan op uitloopt.

En als ik zeg dat je dat niet wilt weten, dan gaan we het ergens anders over hebben!

Namelijk over chips.

Mensen, als je chips in een bak op de grond zet moet je nóóit, maar dan ook nóóit, als een hond op vier poten daar iets uit gaan eten.
Geloof mij maar. Het klinkt misschien gek, raar en nogal abstract, want hoe vaak doe je dat nou? Maar tóch is het belangrijk dat je dat onthoudt. Gewoon voor als je een keer in die situatie terecht komt.

Net zoals iedereen (tenminste, ik) zich wel eens heeft voorgesteld wat je zou doen als je in een vliegtuig zit dat neerstort. Je wéét dat je zeer waarschijnlijk doodgaat maar je hebt nog een paar minuten. Zeg, nog tien minuten. Wat ga je dan doen?

Iets wat je nog nooit gedaan hebt, of je zuipt alle wiskey op. Daar komt het zo ongeveer op neer. Wat je in elk geval niet doet is naar je moeder opbellen dat je neer gaat storten. Dan krijgt dat mens een halve dag éérder een enorme schok te verwerken dan normaal gesproken. En dat is niet fijn. Gun haar die halve dag blij leven nou, joh. Gewetenloze krengen gaan dan zitten bellen.

Een mobieltje (ik heb warme handen, echt niet normaal meer) is echt zo'n uitvinding die zichzelf noodzakelijk maakt. Je denkt heel vaak: wat deden mensen in godsnaam zonder mobieltje in DEZE situatie? Waarschijnlijk waren mensen vroeger, zonder mobieltje, veel creatiever. Dan deden ze helemaal de MacGyver-shit. Hey, een elastiekje! Hey, een pinnetje! Zo, een ladder om dit gat uit te komen.

En nu is het al zover dat een mobieltje een camera moet hebben, je moet er spelletjes op kunnen spelen, en een mp3-speler moet het ook zijn. En in al die dingen is een mobieltje echt zwaar matig, maar ze worden wel steeds duurder en onhandiger en groter en lelijker. Lelijk vooral. De meeste mobieltjes zijn echt foei, foeilelijk.

De meeste kleren zijn echt foeilelijk. Tuurlijk, ik heb zelf ook lelijke kleren, maar die vind ik zelf grappig - ik bedoel meer.. je gaat naar de H&M (dat is een coole winkel) en je ziet dingen die je mooi vindt, die koop je dan. Maar dingen die je niet mooi vindt nemen 95% van de winkel in beslag, poppen die er staan hebben lelijke dingen aan die je soms niet eens in de H&M kan kopen, de verkopers hebben lelijke kleren aan, van die dingen die je zelf absoluut niet aan zou willen. Of kunnen. Maar meestal willen.

Maakt dat eigenlijk uit, lelijk of mooi?
En maakt het uit wat andere mensen de fuck denken?
En is het erg als je niet lacht om slechte grappen die andere mensen heel leuk vinden?

Vandaag maakte iemand een grap die ik al bedacht had en waarvan ik gedacht had: die is zo slecht, die maak ik niet. Dus hij maakte m, ook nog een nogal geforceerd - en iedereen lag dubbel, behalve ik, want ik vond 'm echt niet zo leuk.
Dat heb ik dus nog nooit eerder gehad. Het is niet echt heel leuk als iedereen lacht en jij niet omdat je zeg maar al vooruit gedacht hebt.

Jezus, een mens uit mijn werkcollege ging iets vertellen en ze zei echt om de drie woorden 'zegmaar'. Wat heb ik me daar aan geërgerd. Maar van dat soort dingen zeg je niks. Dat is beleefd.

Wat ook beleefd is: drinken doe je in een beker en drink je niet uit het pak (onzinnig). Je eet met mes en vork (nergens goed voor). Je was je handen als je naar de WC gaat.

Waarom was je eigenlijk je HANDEN? Waarom niet gewoon meteen álles? Alsof je handen speciaal viezer worden dan iets anders. Alsof er iets vies wordt, want je staat elke dag onder de douche en je wast je handen voor het eten (van de pot gerukt) en je hebt elke dag nieuwe sokken enzo.

Genoeg.

Hasta la Pasta!

Duimpjedraaien

Nee, daar zou ik ook niet op commenten, die vorige post van mij. Kom op zeg. Als ik er geen moeite in stop, waarom zouden jullie dat dan doen? Bijkomstig, het is mooi weer, je hebt geen zin om iets te typen, je spreekt me ook op MSN of een combinatie van die dingen. Of je bent boos.

Of je comment structureel niet meer, maar leest wel elke keer wat ik opschrijf! Dan ben je een meisje.

Heb je je vinger wel eens gebrand aan een pan?

Ja, ik wel natuurlijk, anders begin ik er niet over. Toen ik pannenkoeken ging bakken bij Miriam, en dat zie je nu nog steeds zitten terwijl dat echt een eeuw of drie geleden is. En vandaag nog aan de wokpan.

Mijn moeder vroeg of ik de wokpan mee wilde nemen. Ik verstond: 'Jesper, neem je de wodka even mee?' - uiteindelijk snapte ik het wel en brandde ik m'n linkerwijsvingerbovenkant.. nee.. zeg maar het stukje boven mijn nagel op mijn linkerwijsvinger, dat is nu verbrand. Niet helemaal, het is meer een streepje van de nagel tot het eind van het eerste vingerkootje. Het gaat een beetje scheef, dat streepje.

Oei oei oei! Een litteken. Zijn littekens nou cool en sexy of lelijk en vies en smerig?
Allebei. Geen van beiden. Hangt er vanaf.

Hangt er vanaf, dat zeg ik vaak. Oh, dat hangt er vanaf. En vervolgens zeg ik dan waar dat van af hangt. Eigenlijk wel gekke beeldspraak - het hangt er vanaf. Waarvanaf? Van de omstandigheden. Omstandigheden, dingen die er omheen staan. Waar omheen?

Enzovoorts, etcetera, bladiebla, tsjoekesjoeke-puff-puff (toeee toeee!).

Jij en ik zijn samen met z'n tweeën, in Nederland wonen 16 miljoen mensen, dus wij zijn 1/8.000.000ste van alle mensen die in Nederland wonen en verblijven. Dus eigenlijk kan je wel concluderen dat wij met zn tweeën echt ontzettend onbelangrijk zijn. Onbetekend. Ik bedoel, onbetekenend. Ik ben trouwens ook onbetekend, maar van jóu weet ik dat niet zeker. Misschien moest je wel iets onthouden en heb je dat snel op je hand gekalkt. Misschien heb je wel een tattoo, dat vind ik ook betekend. Misschien heb je wel een stempel ofzo op je arm, omdat je uitging naar.. ergens waar je een stempel krijgt. Dat doet me gewoon denken aan de Holocaust. Maar dat ligt aan mij, dat weet ik zeker.

Ben je liever mooi van binnen en lelijk van buiten of andersom?

(54% zegt lelijk van binnen, 46% zeg lelijk van buiten.)

En wat vinden jullie? Moeilijke vraag hoor.

(46% liegt.)

Ik moet niet zoveel onderwerpen in één post proppen. Dan zijn jullie helemaal de weg kwijt. Weten jullie niet meer wat je op moet schrijven.
Agossiedoriemiepie. Te moeilijk. (Gruwellliiiijk!)

String My Mind

Het spijt mij, het spijt mij. Ik moet, ja, MOET, een werkstuk schrijven en daarom heb ik niet echt tijd om te bloggen.

Ik wil alleen even kort melden dat:

Jean's WC-papier met een voetbalprintje mij de slappe lach bezorgde.
Ik gister gegrilde asperges gegeten heb in Amsterdam.
Plien weer terug is. Waarvandaan? Ja, hoe moet ik dat nou weten.
Ik nu niet aan het kotsen ben.

Jaa, dat was het weer. Oja, nog één ding.

http://www.keuringsdienstvanwaarde.tv (pardon. Het is .tv. Sorry. Nu werktie wel).

En kijk alle afleveringen.

Aardappelziekte

WC-papier is echt verspilling, want het is papier waarop je best een gedicht had kunnen schrijven, of een verhaal, of een.. nouja, vanalles, alles wat je op kan schrijven. Maar in plaats daarvan veeg je je reet er mee af.
Maar goed, als je dat niet zou doen zou je nooit iets kunnen schrijven omdat je zo afgeleid wordt door die stank. En de papiervoorraad is wel toereikend. Wie gebruikt er nou nog papier? Bijna niemand. Paar scholen ofzo.
En waarom gebruiken vrouwen altijd TIEN keer zoveel WC-papier als mannen? Alle excuusjes zijn gewoon onzin. Jullie vinden het gewoon leuk om een flinke ruk aan die WC-rol te geven, zodat ie een hele tijd door blijft spinnen. Dát is gewoon de reden.

Met zomer komen rare insecten komen vlekken op je muur. Toch vraag ik me dan af waar die insecten eigenlijk zijn IN DE WINTER. Zitten ze dan stiekum met z'n allen in de bosjes te wachten tot het weer mooi weer is? En dan als een soort zelfmoordcommando bij iedereen naar binnen vliegen en op de muur gaan zitten - wat onzinnig. En dan zeggen ze dat de natuur zo perfect is enzo. Omdat een banaan precies in je hand past.

Trouwens, ik denk dat wij afstammen van apen maar het zou ook best van honden kunnen zijn. Waarom moeten we nou weer afstammen van apen? Apen zijn saai. Eendjes, of wormen, of dinosaurussen, dat is nog een sensationeel verhaal, maar apen zijn zo afgezaagd he. Ja, ze hebben duimen, zo wat. Ollie heeft ook duimnagels. Eendjes kunnen ook zwemmen, wormen zijn ook kaal, dinosaurussen zijn gewoon superrrgaaf dus dat lijkt me wel wat, daar van af stammen.

The way I like it
Is the way it isss
I got mine
He got his

Het gitaartje in James Brown doet waka-waka-waka. Funkgitaar is echt cool.

Valt het iemand van jullie ook wel eens op dat met dit soort weer - warm, maar niet lekker, een combinatie die je echt ALLEEN in Nederland hebt - bij sommige bomen héle rare geur vrijkomt? Echt zo'n beklemmende, beetje zoete, beetje zoute geur ofzo, heel smerig in elk geval. Iedereen rijdt er altijd maar zo doorheen, en niemand trekt een gezicht alsof 'ie net in een verse hondendrol is gaan staan, maar ik kan me niet voorstellen dat ik de enige ben die het ruikt. Dat kan bijna niet, toch. Kom op, geef maar toe. Jij ruikt het ook wel eens en dan denk je: getverrrdemme.

Ik weet niet wat voor soort bomen.

Ik denk dat deze blog al helemaal de moeite waard is als één iemand 'm leest. Die iemand, dat ben jij. Dankjewel. Jij hebt (wellicht onbewust) deze blog ZIN gegeven, als in Zin, met een hoofdletter.

Bij de weg, James Bond is een enge Duitser geworden. Die acteur doet het uiteraard alleen maar om te droogneuken met die Bondgirl, maar dat kan je 'm niet kwalijk nemen. Aldaar de trailer, kan je zelf kijken wat je er van vindt. Ik heb Bond nooit wat gevonden en het is nog steeds niks, zo te zien. Vergezochte plots, gare actie, explosies. Die eeuwige explosies die het spannender moeten maken.

Dankuwel. De zeeleeuw buigt.

Nouw dan, stommer-r-r-r-r-d!

Allereerst, teleurstellende resultaten op het CD-aanprijsgebied qua verkoop, maar goed, nu kennen jullie allemaal Rap-It enzo en dat was toch uiteindelijk meer het doel, of niet! Jawel. Maar een CD kopen kan altijd alsnog hoor. Kom op.. aah.. goed. Genoeg gezeurd. Je doet het of je doet het niet. Kan mij een worst wezen, zo'n lange rode salamiworst. Of zo een met een wit velletje waar je stukken af moet snijden met een mes.

Verder is het vandaag mooi weer en dat brengt het goede in mensen naar buiten. Ik fietste een stuk tegen de richting in en ik werd meteen uitgemaakt voor 'lul!'. Die man overtreedt zelf zeker nooit zo'n onboeiende verkeersregel ofzo, de Jezus van het verkeer was dat. Hij had een snor en een kale kop.

Zoals ik al zei brengt het het beste in mensen naar voren. Even verderop kreeg ik een bloedneus.

Maar verder is mooi weer wel fijn natuurlijk. Meer file, iedereen vrolijk, iedereen korte rokjes aan, zonnebril op. Zomermuziek op de radio, ook geweldig. En overal de Nederlandse vlag. Die zijn mensen zeker vergeten weg te halen, maar dat staat wel vrolijk. Doet me een beetje denken aan die Nazi-optochten, dan zwaaien ze ook met al die vlaggen. Alleen waren die rood met wit, en onze is rood met wit en een beetje blauw. Alle kinderen spelen opeens buiten. Er zijn echt ontiegelijk, debiel veel kinderen die opeens allemaal buiten voetballen.

Er lag een gele voetbal in de sloot.

Arrogante mensen winnen een discussie altijd - of in elk geval, dat dénken ze. Als het niet zo is houden ze gewoon vol dat ze altijd gelijk hebben. Volgens mij houdt eigenlijk iedereen altijd vol dat ze altijd gelijk hebben. Je zegt bijna nooit: ja, ok, eigenlijk heb je wel gelijk, toch maar alle buitenlanders eruit schoppen dan maar. Hoe vaak overtuig je nou écht iemand?
Daarom is discussiëren overbodig.

Jumble, jumble
All at my house
Come on over
Sleep on the couch
Can't even see ya
Look like a mouse

White Stripes. Jack White van White Stripes heeft een nieuwe band, The Raconteurs. Maar hun album is gelekt, vér voor de releasedatum. Daar zullen ze wel niet blij mee zijn. Wij wel, want het is best leuke muziek. Zo werkt dat nou eenmaal. Zoals Jean het zei: Jammer, dan kunnen ze geen Ferrari meer kopen voor hun opa.

Precies.

Een Ferrari is helemaal niet handig. Hij wordt gejat, je moet er een plasticje overheen doen als ie buiten staat, je kan er bijna niet in rijden - ja, dat kan wel, maar je kan nooit op de helft van je vermogen rijden zonder dikke boetes te krijgen, dus dat is gewoon zonde. En alle kwajongens, etterbuilen, lastpakken en belhamels die er maar zijn proberen je Ferrari-embleempje te jatten voor in hun slaapkamer. Dat staat leuk in zo'n pauperhuis, aan de muur. Ik ben cool, ik heb een Ferrari-teken aan de muur hangen, hoor! Doont mes wif mie!

Het enige dat ik aan de muur heb hangen is..

Een LOTR-poster (maar die moet ik eens vervangen), een oude kaart van Nederland (uit 1800 ofzo), een Matrix-poster (die is nog goed), een prikbord, nog een poster met Chinese tekens enzo, een barometer, een lamp (boven mn bed), en.. nee, dat is het. Dat is ook genoeg hoor. Ik heb niet meer nodig dan dat.

Goed, tijd voor ochtendgymnastiek. Nienke doet het voor.

Met je nek naar rechts, en dan naar links! Maar hou je hoofd in dezelfde stand als je dat doet - een beetje schuin, maar toch redelijk recht. Een beetje die dans-move, weet je wel. Die iedereen doet maar niemand kan. Maar iedereen denkt dat ie m kan. Dát dus.

Kan mij een worst wezen of je het doet of niet, maar bedenk wel dat een steeds groter deel van de bevolking steeds dikker wordt. Veel mensen gaan daar aan dood, hoor. En omdat het heel erg is als er iemand doodgaat, kan je maar beter allemaal ochtendgymnastieken. Naast het feit dat het een leuk woord is, zorg je ook nog dat we te maken krijgen met overbevolking! Als dat geen grap is.

Wauwie. Nu heb ik de fiets van mijn buurman. Die ene die overleden is, ja, die buurman had natuurlijk een fiets. Hij was lang dus hij had een grote fiets. En nu heb ik die fiets.
Nouja, fiets, het is meer een paard. Je moet 'm echt bestijgen en dan hopen dat ie je er niet aftrapt. Het is een fiets met karakter. Met een persoonlijkheid. En hij kan vast aan de boom in onze voortuin, wat een grap. Wát een fiets.

Van mij, afblijven joh!