Nog meer gezeik

Nouja, wat dus wel fijn is aan het hebben van een blog die niemand leest, of moet ik zeggen, bijna niemand - nee, waarschijnlijk is niemand toch beter -, is dat het ook niet meer uitmaakt wat je opschrijft. In elk geval hoeft het niet relevant te zijn, of interessant, of sociaal, of fenomenaal, of geloofwaardig, of vlot, of hip, of juist zwaar en serieus. Het hoeft niks.
Daar ben ik blij mee want ik begin, en dat merk ik gewoon van mezelf, steeds meer een hekel te krijgen aan dingen die moeten omdat andere mensen vinden dat het moet. Dat alles zo in hokjes en structuren moet, dat heeft zoiets onspontaans en, hoe noem je dat, iets saais, weet je wel, ongeïnspireerd, dat werkt me een beetje op m'n zenuwen (voor zover ik die heb, dan).

Maar ik heb dus bedacht dat het misschien leuk is om een keer een verhaal te schrijven, om te kijken hoe slecht ik daar in ben, en hoe moeilijk het is, en hoeveel respect je moet hebben voor schrijvers, óók voor slechte schrijvers, omdat ze toch hun best gedaan hebben.
Geen normaal verhaal, want normale dingen zijn vervelend om te lezen - ook geen lang verhaal, want lange verhalen zijn saai om te lezen - ook geen dom verhaal, geen slecht verhaal, geen moeilijk verhaal, geen symbolisch verhaal, of misschien toch wel want symboliek heeft wel wat, maar, geen verhaal eigenlijk maar meer een ehm, schetsje ofzo.

Dat ga ik dus gewoon doen. Ik weet niet wanneer en ook niet precies hoe, waarschijnlijk heel ongestructureerd en alleen als ik er zin in heb, gewoon om eens te kijken. En als ik er geen zin in heb doe ik het gewoon niet. Wie weet. Maar daar ben ik voorlopig even mee bezig. Het houdt me bezig, laat ik het zo zeggen. Ik denk dat het zal gaan over een trampoline, eigenlijk, maar dat is ook maar een gokje.

En onthoud, of nee, probeer dit eens uit als levensmotto, gewoon een weekje ofzo: dingen die maar niet willen lukken kunnen, soms, opeens wél lukken als je het langer volhoudt, nog een keer probeert, hulp inroept, als je het anders benaderd. En dingen die dan nog steeds niet lukken, daarvoor moet je gewoon alle interesse verliezen.

Don't be Denied

Nu ga ik de Truman-show kijken.

Rolling Stones en stukjes vel

Krijt is echt cool.
Zo'n groot struk straatkrijt vond ik laatst op de grond. Blauw. Een centimeter of zeven lang, 4 breed, lag lekker in de hand. De straat was reeds beklad met van die springspelletjes, en mededelingen in de trant van 'Jan is gek' en 'Volg deze pijl'.
Vroeger schreef ik dat ook altijd, 'Dit is het begin van een speurtocht, volg deze pijl', en dan maakte ik twee pijlen, eentje de hoek om, en dan maar hopen dat iemand zo gek zou zijn om de speurtocht te beginnen en grandioos te verdwalen. Trouwens, ik maakte samen met Daan ook wel échte speurtochten, met een beloning die we dan in een of andere prullenbak verstopten ofzo, met schatkaarten en pijlen als aanwijzing, helemaal tot aan het parkje waar ik soms eendjes voer aan toe, echt een enorm lang eind voor een speurtocht.

Maar goed, dat stuk krijt dus. Ik stak het bij me en fietste richting station, toen ik daar een muur zag. Een lege, mooie bakstenen muur. Die bakstenen waren net iets te glad en iets te rood, je kent ze vast wel: nieuw dus, moet nog wennen, zit wat ongemakkelijk strak, niks aan.
Dus ik fietste door naar het station, volgde een (ongetwijfeld zeer intrigerend en interessant) college, kwam weer terug om een uur of 10 's avonds en besloot toen op diezelfde muur iets te schrijven.
Dus dat deed ik.

En drie weken later staat het er nog steeds. Alleen staat er nu onder een opmerking van iemand anders, in het geel, en ik kan het niet lezen. Het is te klein geschreven voor straatkrijt, en ook nog eens niet in hoofdletters maar hoe noem je dat, schrijfletters, dus dat schiet niet op.

Dit alles heeft mij er van overtuigd dat krijt cool is. Niemand vindt het erg dat je ergens met krijt op schrijft, want na een tijdje regent het toch weer weg, en het is ook eigenlijk fijn dat je boodschap niet eeuwig blijft staan, dan kan je om de zoveel maanden weer eens iets anders opschrijven. En dat alles netjes schoon zou moeten zijn vind ik onzin - dat is saai. Mijn hele straat ondergekladderd met krijt, dat lijkt me geweldig. Tenminste, als het nou voor een gedeelde tekst zou zijn met enige inhoud of betekenis, dan lijkt dat me geweldig.

Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat jullie allemaal naar mijn straat moeten komen om te beginnen met krijten. Nee, ik koop krijt morgen of overmorgen of als ik langs de Bart Smit kom ofzo, en dan mag iedereen een stuk krijt van mij hebben om alles te schrijven wat hij of zij wil. En omdat dat niemand is, denk ik, hou ik alle krijt wel zelf en leg ik het ergens op mijn kamer enneh schrijf ik soms misschien eens iets op een muur, want dat vind ik leuk.

lekker/vies

I once loved a girl, her skin it was bronze.
With the innocence of a lamb, she was gentle like a fawn.
I courted her proudly but now she is gone,
Gone as the season she's taken..

Nee, maar wat ik eigenlijk wilde zeggen is natuurlijk niet dat wat hierboven staat, want daar zou ik nooit opkomen, wat ik wilde zeggen is dat, dattehm, oja, dat ouzo precies zo smaakt als absint, dus dat hoef je niet meer te proberen, twee vliegen in één klap, tijdsbesparing, geldbesparing, dus dat is goed voor de economie, of nee, wacht, slecht voor de economie, in elk geval slecht voor de economie van Griekenland (als grootste en misschien wel enige exporteur van ouzo), maar goed voor je eigen portemonnee, alhoewel, natuurlijk niet als je nu alleen nog maar absint gaat kopen want dat is wel duurder dan ouzo, maar er zit ook meer alcohol in (68>40) dus doe je er langer mee, tenminste, als je evenveel alcohol drinkt en niet evenveel vocht, want in dat geval word je er veel dronkener van, en dat is niet goed voor je lever, en ook niet voor je hersenen, want die drogen uit van alcohol, tenminste, als je er geen water bij drinkt, dus dat moet je dan doen, meer water drinken, en dan moet je meer naar de WC, daar verspil je ook weer water mee, 5 liter water per keer doortrekken zo ongeveer gemiddeld, dus het waterverbruik gaat enorm omhoog, maar omdat water niet zo duur is maakt dat niet zoveel uit, tenminste, niet voor de economie of voor je portemonnee, natuurlijk wel voor de voorraad zoet water die we hebben.

Kortom, misschien is het toch wel handig om ouzo te drinken, zodat onze zoetwatervoorraad niet teveel afneemt.

Waarom zeg je dat dan niet meteen, Jesper? Ja, omdat soms de redenatie belangrijker is dan de uitkomst, kinders. Bovendien wordt het dan zo'n 'kort-maar-krachtig'-gedoe, bah, daar hou ik niet zo van. Daarom ben ik ook geschiedenis gaan studeren. Geschiedenis is niet 'kort-maar-krachtig', eerder 'lang-maar-eigenlijk-weten-we-het-nog-steeds-niet-zeker-geloof-ik-wat-een-onzin-we-zullen-het-nooit-weten-misschien-ofzo-kom-we-schrijven-er-nog-tien-boeken-over'.

Ja. Dus.

De maan als ieders vriend

Volgens mij is niets bijzonder. Dingen zijn zoals ze zijn en mensen geven daar dan betekenis aan - maar als een ding afwijkt is dat extra bijzonder, en moet er extra aandacht aan besteed worden, en daar ben ik het eigenlijk niet mee eens. Een geit met 6 poten is niet WAUW EEN GEIT MET ZES POTEN, maar dat is gewoon een geit met 6 poten.

Deze houding probeer ik ook echt vol te houden in het dagelijks leven, en dat heeft als gevolg dat ik zelden enorm verbaasd of verrast reageer. Bijkomend is een beetje dat je ook niet erg vaak heel enthousiast kan zijn over dingen. Je hebt van die mensen die elke dag weer blij zijn dat ze onder een warme douche staan - nou, dat heb ik dus niet. Een warme douche is een warme douche. En op het moment dat je opeens geen warm water meer hebt om de een of andere onverklaarbare reden die waarschijnlijk iets te maken heeft met luie, sjaggerijnige Grieken, dan is dat ook geen reden om keihard te gaan huilen of schelden, de deur in te slaan (dat is sowieso pijnlijk natuurlijk), nee - dan is dat gewoon een koude douche.

Koud douchen duurt trouwens langer omdat het echt een soort gevecht met jezelf is om er onder te gaan staan. Eerst een been, maar jezus christus, dat is koud, dan maar dat andere been ofzo, helemaal eronderuit, wat water spatteren, maar dat helpt geen flikker want het blijft koud, natuurlijk, en dan besluiten dat het zo wel genoeg is, of om een andere douche te zoeken, of om je verder te wassen aan een wastafel (die ook koud water geeft, maar goed, dan hoef je er niet ónder te staan). Normaal douchen is eronder staan, wat heen en weer bewegen tot je voor je gevoel goed nat bent (onzin natuurlijk, want na een halve minuut ben je al zo nat als het gaat worden, maar ja), iets rommelen met douchegel of shampoo en dat nog afspoelen, nog een tijdje nagenieten, wat schrijven op het beslagen glas en dat weer uitvegen, en klaar.

Het is al 9 uur.