02-04-2011

eendeneinde

Er komt een auto aan. De eend zal snel niet veel meer dan een vlek op de weg zijn, onder de wielen van het busje. Rijdt over zijn omhoogstaande kop heen of over zijn achterlijf, een andere man om het eendenlijkje op te vegen. Mijn mond in de kreet. ingewandensliert naast hem op het asfalt. Een bloedplas op het asfalt. Een vierkant neutraal wit lelijk onopvallend busje. De koplampen schijnen op het asfalt. wit lelijk onopvallend. Er komt een busje aan. Een vierkant neutraal lelijk witte onopvallende auto. De koplampen schijnen op het asfalt en twee eenden lichten op. weinig geluid misschien. Het busje nadert. Ik rijd verder. Er is niks platgereden. Ik kijk achterom. glazige blik. Ik stoot een wiel van het busje precies over het midden van de eend. einde. wild wegfladderend in het koplampenlicht, binnenstebuiten gekeerd zonder dat ik geluid maakte. Ik kijk achterom. Mindert geen snelheid.. Ik denk naast zijn omhoogstaande kop, zijn maag ligt in een open kreet uit. onder het rechterwiel van de auto mijn hoofd binnenstebuiten gekeerd zonder dat hij het zelf begrijpt. Ik rijd niet door. De eend nadert snelheid. De eend komt over de eend, zijn kop overeind. Misschien eet een kraai mijn ogen, wild wegfladderend. Mijn gezicht verhard. alsof er niks gebeurd is... de volgende auto zonder snelheid te minderen , alsof hij verbaasd is. De eend rijdt verder. Ik rijd over een asfalten weg plots alleen. tot pulp gereden door de wielen heen en weer en mijn mond hangt dat hij hangt nog. De eend nadert rommelend, hij beweegt niet.. misschien net op een andere plek. Er is niks onder de wielen overeind. vaker platgereden eenden zitten op de weg en lichten kreten uit. een opeenvolging van auto’s binnenstebuiten gekeerd, ze liggen vierkant over de weg. Ik zie hoe hij op de weg zit, abstracte kleine gebeurtenis, misschien net op een andere plek. zijn achterlijf doodgereden, Zijn nek staat nog moeiteloos op het asfalt. de volgende auto stelt weinig voor. Ik rijd verder. Twee eenden, één eend, maar ik heb er nog nooit een zien worden.. Hoe de auto de eend rondtolt onder de wielen, Het maakte van het busje de eend. Hoe eenden over de weg schieten, ik zie er komt een andere naast hem op het asfalt. Het is misschien net een kleine gebeurtenis. Dan krijg ik een vraag, mijn hoofd aan het rommelen.. Het busje, de eend, rijdt, vliegt op, de andere eend niet misschien. Ik stop en zonder gedachten zie ik hoe de eend over mij heenrijdt, zijn kop nog omhoog en Ik vraag me af of ik nog leefde.. Misschien wordt het op de weg een tijd lang niks, hij vliegt op en zit omhoog tot hij op de weg ligt, voordat hij eindigt over hem heenrijdt levend.