Rijst een ridder (Chicken Tonight)

Want als je over straat fiets en je kijkt naar de grond, kom je vroeg op laat op de vraag: wanneer zijn in godsnaam al die bakstenen neergelegd? Het zijn er namelijk niet weinig, maar veel. Heel veel. De hele Randstad is volgepropt met bakstenen straten, in van die patroontjes ook nog, niet gewoon neergelegd maar schuin aaneensluitend, hier en daar ook nog wel een ander patroontje, echt alsof iemand er over nagedacht heeft.

Het voordeel van bakstenen bestrating is mij niet echt duidelijk.
Het is in elk geval niet dat je er dan lekker zacht overheen kan zoeven met je autootje, want bakstenen zakken in op bepaalde plaatsen waardoor een bobbelig wegdek ontstaat. Als je daar met je auto overheen wil heb je echt een jeep nodig, het is een soort survivalrit. (Opeens snap ik ook waarom al die Asocialen in van die dikke SUV's rondrijden, het is gewoon noodzaak. Dat het dan 1 op 3 rijdt en dat je wel dubbel MOET parkeren, daar is dan niks meer tegen in te brengen.)
Het is ook niet dat je lekker zacht landt als je een keer uitglijdt over een hondendrol, dat het regenwater goed afvoert, dat het speciaal lekker loopt, dat het makkelijk is om aan te leggen of goedkoop, dat het goed is voor het milieu, dat het duurzaam is (ik gok dat zo'n bestrating een jaar of 10 meegaat voordat de kuilen echt ondragelijk worden), kortom, ik snap er niks van. Het enige waar bakstenen bestrating goed voor is, is het knikkeren. Knikkeren op asfalt ofzo is namelijk saai, maar met bakstenen krijg je die on-effe ondergrond met randjes en spleetjes en gaatjes, dat maakt knikkeren leuk.

Het is trouwens nu knikkertijd, denk ik. Ik weet het niet zeker, want ik knikker al een heel tijd niet meer (mijn kleine broertje heeft ook al mijn knikkers, behalve mijn twee lievelingsknikkers geloof ik). Knikkertijd dus - als jij ook knikkerde op de basisschool ken je het begrip 'knikkertijd' vast wel. Dat is de tijd waarin iedereen opeens begint te knikkeren. Heel mysterieus, want je weet instinctief wanneer zo'n knikkertijd begint, maar het is geen vaste afspraak, geen stramien (wat een leuk woord, maar volgens mij gebruik ik het fout). Volgens mij zijn er twee of drie van die knikkertijden per jaar - eentje in de lente, dat is dus nu, en in de herfst ook, en soms nog een tussendoor, middenin de zomer, met de brandende zon in je nek terwijl je je super door dat ene speciale truukje met dat muurtje net zo schiet dat ie om de voorleg heen rolt, en hoppa, weer twee tijgers erbij. Alhoewel, meestal verloor ik eigenlijk met knikkeren.
Vorige week liep ik dus buiten en dan ruik je opeens dat het knikkerseizoen is. Dat is iets anders dan lente, want dat kan je óók ruiken, maar goed, dat is weer een heel ander verhaal.

Het hebben van geld is niet leuk. Daar heb je echt helemaal niks aan. Het uitgeven van geld, het kopen van dingen dus, dat is wél grappig, tenminste, als je de goede dingen koopt.

Koop daarom nu iets goeds.