15-03-2007

[OOOoooohhh] sjesses christus.

Geen fruit na het avondeten.

Vraag het aan een willekeurige Fransman, Italiaan, Spanjaard wellicht: fruit eten na een maaltijd is geen goed idee. Wij Nederlanders weten dat misschien niet zo omdat wij sowieso niet zo erg van het fruit-eten zijn: een trosje druiven ligt niet standaard in elk huis te wachten op consumptie, men eet gedwongen wel eens een appeltje, omdat dat moet van die mysterieuze, immer veranderende Schijf van Vijf (brood, vlees, groente, fruit, enneh..).
Net zoals je vlak na het eten niet moet gaan zwemmen, omdat je darmen dan bezig zijn met het verteren van voedsel en daar dus meer bloed zit, in je darmen dus, en daarom minder in de rest van je lichaam, waardoor je bij het zwemmen (of andersinds sporten) opeens flauw kan vallen, en in een zwembad is dat natuurlijk niet zo fijn, vrij fataal enzo.

Maar ik had het dus over fruit. Als je eerst eet, en dan fruit eet, dan heb je kans dat het gaat gisten in je maag. Daarom denk ik bij dit verhaal vooral aan druiven, als ik het over fruit heb - ik stel mij voor dat er dan een soort wijn ontstaan IN je maag, maar dat zal wel niet te zuipen zijn.
En als dat dus gebeurt, dan heb je wel eens kans dat je maagpijn krijgt. Daarna, als je te gulzig geweest bent, kan het gistproces zo ver oplopen dat je ontploft. Een beetje zoals in Monty Python, weet je wel, the Meaning of Life, nee, geen idee?

Nou, jij hebt geluk, hij staat op YouTube.



Nou, dat gebeurt er dan dus met je. Alhoewel het in het echt vast een stuk minder spectaculair zal zijn, ik denk niet dat je echt ópenbarst, maar het scheurt vast intern en dan ben je gewoon dood, na een hele lange, smerige lijdensweg, terwijl je geen idéé hebt wat er aan de hand is. En dat een of andere malloot je dan, na het overlijden, open moet snijden om te checken of je niet toevallig vergiftigd was. Maar in plaats van een of ander radio-actief spulletje komen er gewoon, als hij je maag opent, wat gistende druiven uitrollen.

Maar het érgste is nog dat je dan begraven wordt (of gecremeerd, maar laten we het nou even simpel houden), muziek die je zelf hebt uitgekozen, namelijk natuurlijk Bob Dylan en Jeff Buckley, en dat iedereen dan al geïrriteerd is omdat ze moesten doen alsof ze het mooie muziek vonden - dat de mensen op je begrafenis dan na afloop zo'n beetje met elkaar gaan staan praten terwijl ze vieze witte broodjes eten met goedkoop beleg, en dat ze dan aan je moeder vragen, vanneh, waar issie eigenlijk aan overleden? Zo jong nog?

En dat je moeder dan moet zeggen: hij at wat druiven na het avondeten.

En daarom wil ik op mijn begrafenis een rijkelijk diner, iedereen in gala. Hoe ik dood wil weet ik nog niet, maar in elk geval over een hele tijd, en niet een langdurig ziekbed, want dan krijg je doorligwonden en dat lijkt me niet fijn. De muziek heb ik net gezegd.. wat moet je nog meer kiezen? Oja, opschrift voor je grafsteen - nou - daar ben ik nog niet helemaal uit, ik kan onwijs naar Bob Dylan verwijzen en er 'Just a pawn in their game' op laten zetten, maar dat is Engels en ik weet niet of ik dat wel wil. Misschien zo'n wijze Latijnse spreuk ofzo, dat iedereen zich het hoofd gaat breken over wat er ook alweer staat.

Quo Vadis? (nee, wacht, dat weet iedereen..)

1 opmerking:

Anoniem zei

Als ik me ooit voor een trein gooi, dan zorg ik eerst dat The Eternal van Joy Division zal worden gedraaid op mijn begrafenis. Depressiever wordt het niet meer gemaakt ;)