Well, anyway, "My TV-dinner is almost done.."

Het is toch ongelofelijk, eigenlijk. In plaats van dat ik blog over dat ik naar Incubus ging vrijdag, en hoe cool dat was - of over dat ik naar Lou Reed ga, of over hoe het is om uit te gaan in Rotterdam, en daar je enkel te verzwikken en 's middags opeens ziek te worden, en dat je je dan best lullig voelt omdat Renée dan opeens voor je moet zorgen, dat ook met veel plezier lijkt te doen (koude washandjes aanrukken, de vieste kauwpilletjes ooit tevoorschijn toveren en thee zetten, dat soort dingen), in plaats daarvan dus, blog ik opeens over kruiskopschroevendraaiers.

Ik snap namelijk niet waarom er zoiets bestaat als kruiskopschroevendraaiers. Waarom is het nodig dat er twee verschillende soorten schroeven zijn? Normale en met zo'n kruisje, wat is in godsnaam het verschil? Het werkt toch allebei? Maar die dingen worden door elkaar gebruikt om één bepaald ding in elkaar te zetten, alsof het echt nut heeft dat je het er in draait met een ander soort reliëfje aan de bovenkant. Je hebt niet méér grip, het is niet makkelijk, het is niet beter, het is gewoon een truukje van de schroevendraaierverkoper, zodat je twee soorten schroevendraaiers in huis moet hebben. En dan ook nog verschillende maten, maar niet dat je twee standaardmaten hebt ofzo, nee, er zijn echt voor je gevoel wel 10 verschillende soorten kruiskopschroeven, en de schroevendraaier die je dan gepakt hebt past niet, dus dan moet je weer een ander halen, en die past opzich wel, maar eigenlijk schroeft het niet echt lekker omdat 'ie net te klein is en er dus steeds uitglipt.

Louis Armstrong is een held. Veel mensen die Armstrong heten zijn een held, je hebt ook nog de fietser natuurlijk, en de maanbewandelaar. Grappig trouwens dat een goede fietser 'Sterk-arm' heet terwijl je daar juist sterke bénen voor moet hebben.

En dan nu: