Way to Zakarum

Het zijn juist de meest opvallende eigenschappen van mensen die kunnen irriteren. Als iemand een grote neus heeft, of de hele tijd knipoogt, of als één been veel langer is dan het andere, of als hij (of zij) een bril opheeft die constant scheefzakt en die dan rechtgedrukt moet worden, of als iemand terwijl hij praat constant met zijn bril in zijn hand staat te zwaaien, of als iemand zijn haar in een gekke kleur verft, dan valt het op. En het irriteert. Niet altijd natuurlijk - je kan sommige van die dingen best leuk vinden, of opvallend zonder irritant; maar als er IETS is dat irriteert, dan is dat zeker een opvallende eigenschap van iemand.
Dus saaie onopvallende standaard-mensen, zoals bijvoorbeeld het grootste deel van de mensen die je niet kent en die je over straat ziet lopen, zijn niet irriterend. En als iemand die over straat loopt je irriteert, dan komt dat omdat hij of zij een opvallende eigenschap heeft waar dat mee bereikt wordt.
Dus dan kan je concluderen dat wij als mensen houden van standaard, saaie, niksige medemensen, en dat wij het niet op hebben met apartheid (ik bedoel niet de situatie in Zuid-Afrika enzo, maar - dat hoef ik niet uit te leggen.).

Dus kan je maar beter normaal doen! Dan ben je al interessant genoeg voor de meeste mensen.

Soms vind ik het wel eens jammer dat je mensen op straat niet zomaar aan kan spreken. Van tijd tot tijd zie je wel eens iemand lopen waarvan je denkt: die lijkt me best aardig. Of: daar wil ik wel een keer een goed gesprek mee voeren. Of: jezus, wat een lekker wijf. Maar om zomaar tegen zo iemand te gaan praten, dat is not done. Dat wordt verboden door een belangrijke sociale regel - nooit praten met onbekenden, want dat is vreemd.
Er is niet echt een reden om het niet te doen, het is niet verboden, het is niet dodelijk, en eigenlijk is het ook niet raar, maar toch doe je het niet want het hoort niet. Als je het wel doet kan het volgens mij best leiden tot hilarische toestanden.

Zo zat ik laatst in de trein, en daar komt een 'Harry' aanlopen. Voor iedereen die niet uit Den Haag komt - dat is dus een Sjonny, maar dan de haagse variant. ADO-petje, verneukte spijkerbroek, slobberig truitje, rokerskop.
En deze Harry ging tegenover een neger zitten die een boek zat te lezen, en begon zomaar tegen hem te praten. Het gesprek ging zo ongeveer als volgt:

Harry:'Ey gozer, wat voâh boek lees jèh dan?'
Neger:'*noemt een of andere titel*'
H:'Oh, ah, ik hou daar niet so van. Ik lees lieva boeken die eg gebeuat sijn. Weet je wel. Verhalen die egt gebeurt sijn, daar hou ik van.'
N:'Oh, ik niet speciaal...'
H:'Hey, hoe lang ben jè ègeluk al in Neiderland?'
N:'Sinds ik klein was.. sinds m'n geboorte..'
H:'Aha. Hey, hep je ADO gesien? Eg geweldige wedstrijd hé? Ja, ik was er natuurlijk bè, ik sit altijd in ut stadion, elleke wedstrijd.'
N:'Vroeger waren ze beter he?'
H:'Ja, ja. Ken jij die ene kleine voetballa die in het tiem sat met Pelé? So'n klein voetballatje.. heb ik gezien in het swart-wit, op teevee.. egt so'n technisch voetballertje, eg geweldig.. dat vinnik mooi he, technische spelâhs.'

Nouja, het gesprek zal vast een stuk langer geweest zijn, maar toen stapte ik de trein uit. Dat moet soms ook gebeuren. Maar het bewijst wel dat je leuke gesprekken kan hebben met mensen die je niet kent. Dus misschien moet ik dat toch ook maar eens een keer proberen, zomaar met iemand praten in de trein. Ik weet het niet hoor. Hoe begin je zo'n gesprek?

Andere dingen blijven ook een raadsel. Is Friesche Vlag Fruitdrink - uit zo'n knijppakje - eten of drinken? Eet smakelijk? Drink smakelijk?
Wat is beter, The Talking Heads of David Byrne solo? Nieuwe of oude Van Morrison?
Scheert elke vrouw haar bikinilijn? En vanaf welke leeftijd?
Wat zijn de afmetingen van een CD-hoesje precies?
En wat is de voornaam van Tchaikovsky eigenlijk?

Leuk, van die dingen die ik niet weet.