Jusssnotsoconcentrated.

Sommige dagen zijn nu eenmaal bijzonderder dan andere dagen. Zo'n dag als vandaag is eigenlijk een beetje zonde van mijn tijd.

Kan dat?

In elk geval heb ik vandaag een mooie krijtbord-tekening gemaakt. En ik heb eindelijk dat album van Jeff Buckley en Gary Lucas gevonden, Songs To No One. Dat werd ook tijd.

Klinkt niet slecht hoor.

Daarnaast heb ik nog het een en ander te zeggen over Afrika.

Afrika is volgens mij helemaal niet zo zielig als je altijd op TV ziet. Dan zou iedereen daar allang dood zijn, namelijk. En natuurlijk is er veel meer armoede dan hier, maar je kan je ook afvragen hoe nódig je een mobieltje moet hebben. Of een TV. Of een afwasmachine.

Of een droger, of een auto, of een fiets, of een weg, of een huis van steen met isolatie, want het is daar niet zo heel koud. Of een horloge, of een computer, of electriciteit, of vers water.

Die mensen zijn eigenlijk constant aan het kamperen. Er zijn hier in het rijke Westen genoeg mensen die dat voor hun lol gaan doen. Jammer genoeg zijn er dan ook van die losers die hun complete huis meeslepen in hun caravan, daar electriciteit aansluiten en een warm bed hebben en lekker koken op electrische pitten (verschrikkelijk koken is dat).
De rest van de rijke westerlingen kampeert volgens mij om meer terug te keren naar de manier waarop de oermens leefde. En Afrikanen doen dat constant - maar wie zegt dat ze dan zielig zijn? Dan kan je ook gelukkig zijn met wat je hebt, verliefd worden en trouwen (of misschien doen ze dat niet, want dat is iets Christelijks enzo, maar in elk geval een paar vormen) en een huis bouwen (je eigen huis bouwen, dat is toch cool) en heel oud worden, of niet zo oud, wat maakt het ook uit, en toch ontzettend blij leven en nergens last van hebben?

Zo.

En daarom moeten we ophouden met geld sturen, maar gewoon de hele economie compleet openleggen, geen tariefmuren meer, geen protectie, die mensen een eerlijke kans geven in plaats van ze eerst economisch af te knijpen en daarna een paar euro tegen hun knars te sodemieteren om eten te kopen.

En dát vind ik van Afrika. Alhoewel ik het dan niet heb over Egypte, want dat hoort niet bij Afrika in mijn beleving. Ook Algerije en dat hele gedoe in het noord-oosten van Afrika hoort er eigenlijk niet bij. Vind ik.

Even lezen wat voor onzin ik allemaal heb opgeschreven.

Valt wel mee. Vind ik nu. Maar morgen denk ik daar misschien weer heel anders over, hoor. Niet dat je me ergens op kan vastpinnen. Sterker nog, alles wat ik hier opschrijf ben ik morgen alweer half vergeten, en overmorgen compleet. Nee. Wat ik zelf opschrijf vind ik niet echt boeiend. Het gaat me meer om de vingeroefening (al dat typen houdt het lekker soepel) en oja, het is ook wel leuk als er iemand een trucje achterlaat.

Waarom dat leuk is weet ik niet. Daar ga ik over nadenken.

Of niet.

Wat helemaal grappig is: als iemand zegt dat ik schrijver moet worden, ofzo.

Iedereen die dat ooit gezegd heeft: Bedankt met de hoofdletter B, en ik zal er over nadenken.
Maar ik denk niet dat iemand die boeken ooit wil lezen.

Ollie is raar. Er zijn wel meer dingen raar. Ik. Of de eenzame supporter (ADO-supporter natuurlijk, dat weten alle Koot&Bie-fans):











Of als er iemand lacht om de tekst in een liedje, terwijl het meer poëzie is, en je er helemaal niks grappigs in ziet, maar je er juist meer een heel serieus gevoel bij krijgt. Dat is óók raar, hoor.