Enrico Morricone

Tringg..

"Hallo, wie is daar?"

"Ik ben het.."

"Oh, ok!"

Bzzzz! Bz.. bzzt! Bz..!

"Godverdomme!"

Hoe noem je dat soort deuren eigenlijk? Zoemdeuren? Die helse creaties die je 50% van de keren dat je er doorheen wilt tegenwerken, die anti-gastvrije kleredingen, moeten echt afgeschaft worden. Verbannen, verboden, met heftige controle. Boetes, gevangenisstraf. Met bovendien een flinke portie *vies eten van jouw keus hier invullen (andijviestamppot?)*.

Je belt aan. Dit is het enige deel van het hele traject van 'aanbellen en naar binnen gaan' dat mpg redelijk werkt. Goede prestatie van die klootzakken die de zoemdeur bedacht hebben.

Vervolgens moet je wachten tot de persoon binnenin de kracht gevonden heeft naar zijn microfoondinges te lopen. Je hoort een zeer krakerige stem iets vaags mompelen, waarvan je maar aan moet nemen dat het is: "Wie is daar?". Voor hetzelfde geld is het "nu even niet, ik sta te douchen" of "als je niet snel oprot stuur ik mijn hond op je af". Dit is dus een zware test in jouw vertrouwen in de mensheid.
Dan wordt er verwacht dat je antwoordt wie je bent, of in elk geval: dat je iets zegt zodat je herkend kan worden. Het probleem is dat je, áls je al weet wat je moet zeggen, nooit precies weet hoe hard je dan moet praten, of waarheen/waarin. Dat is lastig, want je weet dan nooit of diegene in huis je wel verstaan heeft, áls hij of zij je al gehoord heeft.

Vaak blijft het nadat je ook zo wat terug gezegd hebt angstvallig stil. Net zó lang dat je gaat twijfelen of het hele systeem van onzekerheden toch ergens vastgelopen is. En dan schrik je je opeens rot, want je hoort:

BZZZZZ! BZT! *krak* RRRTtt-t-tBZZ!

Natuurlijk was het teveel moeite om een vriendelijk geluid in te bouwen - het moet per se zo'n pissige wespenkolonie in een stalen buis zijn. Je voelt je meteen een stuk minder welkom. Het is geen constant gezoem, maar een onderbroken, krakerig gedoe. Dat komt omdat mensen niet goed op een knopje kunnen drukken, en diegene die jou binnen gaat laten is daarop geen uitzondering. Het jammere is dat de deur alleen open kan als het gezoem klinkt en het openen ervan dus heel wat lastiger is en een extreem goede timing vooronderstelt als die zoem zo'n beetje wat aankloot in plaats van gewoon blijft zoemen.

Oh shit! De deur! Bijna vergeten dat die ook nog open moet! Terwijl je met je hele ziel hoopt dat het gezoem nog een tijdje door zal klinken duw je op een zorgvuldig uitgekozen moment, wanneer de zoem een halve seconde constant lijkt, de deur open.

Dat is nou jammer, de deur gaat niet naar binnen open, maar naar buiten. Na die ene poging is je kans verkeken. De boze wespen hebben zich er ook bij neergelegd.

En dán.. dan heb je een écht probleem. Óf je belt nog een keer aan, wat betekent dat je het hele proces nog een keer moet doorlopen (waarmee trouwens geen slagingspercentage van 100 % garandeerd wordt), of je moet.. ja, wat anders? Opgeven en naar huis? Over 10 minuten nog een keer proberen? Opbellen of ze de deur even persoonlijk open willen komen doen?

Mens VS Deur

0 - 1

En waarom hebben mensen die dingen eigenlijk? Zodat ze niet elke keer helemaal moeten lopen. Luxepoppetjes. Omdat het sjiek is? Maar dat is absoluut niet waar, want je moet zelf de deur open doen en bovendien je weg door het huis vinden - dan heb ik liever dat de deur voor mij open gedaan wordt en dat iemand mij voorgaat.

Wonder boven wonder ging alles gistermiddag goed, in Amsterdam. Het gezoem was constant, de luidsprekerdinges (heeft dat ding een naam, denk je? Dat kastje?) helder, de deur ging wel naar binnen open en ik kende de weg al. Ik zie dit meer als een uitzondering op de regel. De rest van die deuren moet óf verbeterd, óf weggehaald. Hoe moeilijk is het om zoiets gebruikersvriendelijk te maken?

Dus sta op en maak de eerste deur die je ziet gebruiksvriendelijk! Jouw nieuwe levensdoel staat hierbij vast - niks te leren, afvallen, een goede baan krijgen later!

Als je een schroevendraaier wilt lenen, die heb ik nog wel voor je.