Dan besef je, ja dan, dat alles één grote grap is..

Met dank aan Fenna opent nu elke link in een nieuw venster.. wauw. Zij is mijn rots in de branding en gelóóf me, die branding is een geniepige, zeurderige, sterke branding. Misschien wel de sterkste die ik ooit gezien heb.

Een rots in de branding - zien jullie dan ook een zonsondergang voor je, eentje met rood en blauw en wat kleine wolkjes misschien, dan een eenzame piek, een glibberige zwarte rots van een meter of 4 hoog die uit het water steekt met, daaróp een mens, die zich nog net kan vasthouden, en daarónder water dat met witte (oke, oke) vlokken rondstroomt, de rots aanvalt, uitdaagt, maar geen kans maakt?

Zo zijn er nog wel meer van die rare uitspraken die ik helemaal voor me zie.

De hond in de pot vinden bijvoorbeeld. Ik zie een grote soeppan waar de deksel fout opzit en daar, als de deksel door mijn vader opengedaan wordt, Ollie's hoofd uit komt met zo'n grote grijns erop. Trouwens, hoe vaak zal iemand echt de hond in de pot gevonden hebben? Misschien één keer, en eigenlijk vind ik dat al één keer teveel, want de situatie dat een hond in een pot past én dat hij er in komt zonder dat je het merkt is zo onwaarschijnlijk, de kans daarop is zó klein, dat het best mogelijk is dat het hele spreekwoord gewoon een verzinsel is.

Buiten blaft een hond. Het klinkt als zo'n vervelend klein kuthondje. Zo'n schoothondje dus. De helft van alle honden is trouwens vervelend, en je snapt gewoon niet hoe mensen echt van hun hond kunnen houden. Een labrador bijvoorbeeld is gewoon een massaproduct. Daar kan je, in mijn optiek, net zoveel van houden als van je iPod Nano - je komt een heel eind, maar je kan 'm net zo goed inwisselen voor een andere, want er is toch geen verschil. Kleine schoothondjes zijn gewoon vies. Die zien er gewoon.. mismaakt uit. Smerig. Ollie daarentegen.. snap je?

Konijntjes doen het altijd goed in blogs. Waarom weet ik eigenlijk ook niet. De volgende keer schrijf ik wel een verhaal over konijntjes. Konijntjes.. eigenlijk zijn het maar rare beesten. Ze maken geen geluid, ze zitten in een onwijs klein hok maar vinden dat blijkbaar wel best (want ze zeggen er niks van, haha), ze zijn zácht maar ook onwijs dom, ze eten wortels (naar het schijnt) en verder.. doen ze niks. Niks. Je kán niet dol zijn op een konijn want het is gewoon een schijtend voorverwarmd hoofdkussen. Dat is gewoon de harde waarheid en dat moeten alle konijnenbezitters zich realiseren.

En dan hier nog de top 3 aan dingen die je je (niet speciaal als konijnenbezitter) moet realiseren:

1) Amerika is niet het allerbeste land ter wereld.
2) Nederlandse muziek is in 90% van de gevallen gewoon kut.
3) Iedereen heeft het zwaar, net zo zwaar als jijzelf, dus NIET ZEIKEN! (geldt vooral voor gothics).

Zo. Als je je dat realiseert ben je al een heel eind. Natuurlijk is het niet alles maar het is de basis voor een goed, gezond en vrolijk leven. Ik wil natuurlijk dat jouw leven zo goed, gezond en vrolijk mogelijk is. Tenminste, dat wil ik zolang jij mij goed gezind blijft en ik jou. Symbiose. Harmonie. Perfectie.