Only A Hobo

Het leven is niet kort, het is lang. Lang lang, veel te lang. Zo lang dat sommige dingen zich onherroepelijk gaan herhalen - en herhaling is verveling, tenzij elke herhaling zinvol is, maar dat komt zelden voor. Alleen in muziek zijn herhalingen soms de moeite waard.

Omdat het leven zo lang is, is er ook tijd genoeg om Faust te lezen. Faust is een heel dik, heel Duits boek dat ik vínd dat ik moet lezen, maar waar ik dus absoluut geen zin in heb. Ik weet ook niet waarom ik vind dat ik het moet lezen - misschien omdat ik dat onderbewust een beetje associeer met intellectuele mensen, belezen zijn, dat soort dingen, en misschien ook wel omdat iedereen het altijd heeft over Faust maar ik eigenlijk geen idee heb waar het over gaat (ik weet alleen vaag dat het iets met een dokter en de duivel te maken heeft, maar daar houdt het dan ook wel weer op). Maar goed, ik vind dat dus. Ik moet dat lezen.
Maar niet nu.

Wanneer dan wel? Ooit, denk ik. En als ik denk aan ooit, dan zie ik mezelf als 65-jarige man, mét baard én pijp maar zónder buikje, mét rondhupsende kleinkinderen die paardje willen rijden op mijn knie, mét vrouw, mét hond, in een heel licht huis met veel glas en witte muren en zonder veel prularia. Oude mensen hebben altijd van die rotzooi in hun huis hangen, ik denk dat dat komt omdat je naarmate je ouder wordt gewoon meer verjaardagen gehad hebt en dus meer onzinnige kadootjes krijgt die je allemaal moet bewaren - ik wil dat dus niet. Weet je ook weer wat ik niet voor mijn verjaardag wil.
Nou goed, en dat ik dan dus 's avonds in een leun- of schommelstoel een stukje Faust lees elke dag, tot het uit is. Waarschijnlijk niet in het Duits, tenzij ik opeens extreem goed ben geworden in Duits ofzo. Wat natuurlijk best kan in 50 jaar, het is niet onmogelijk. Ook niet waarschijnlijk trouwens.

Meer dingen die ik ga doen als ik 65 ben:

• Zoveel Mozart, Bach en Beethoven luisteren dat ik ze uit elkaar kan houden puur op basis van verschillen in compositie-stijl (als ik 65 ben luister ik natuurlijk alleen nog maar klassiek, dat snapt iedereen).
• Een fotoboek maken over mijn leven tot dan toe (dat doen oude mensen altijd).
• Een oude vriendin opbellen die ik al 40 jaar niet gezien heb (ik ben er nog niet uit wie, dus ik zou maar héél aardig doen, straks moet je me ook nog meemaken als 65-jarige vieze oude man met fotoboek).
• Een zonnebril dragen. Sowieso een bril dragen denk ik. En ook een gouden horloge. Zo'n lelijke. En rare vormloze broeken en van die viezige vesten met rare patronen die eigenlijk niet om aan te zien zijn, maar waar niemand iets van zegt omdat je bejaard bent. En een baard laten staan, maar dat had ik al gezegd.
• Heel veel geld stoppen in een foeilelijk doch duur schilderijtje. Goede investering enzo blabla.
• Mijn kleinkinderen laten spelen met replica-zwaarden en nep-pistolen enzo, tegen de zin van hun ouders natuurlijk. Dat worden hele vervelende mensen namelijk.

Tegen de tijd dat ik écht 65 word hoop ik dat ik allang dood ben. Anders moet ik écht Faust gaan zitten lezen..