Audiovisueel hypergenot.

You know something is happenin' - but you don't know what it is, do ya, mister Jones..?

Weet je wat leuk is? Verven. En dan vooral grote oppervlaktes. Niet dat gepriegel, maar lekker smeren. Alles een andere kleur. Of dezelfde kleur, maar dan nóg witter (of paarser, of groener, of bruiner, of geler).
En het is niet alleen de handeling zelf die plezier geeft, ook het resultaat is bevredigend. Dus eigenlijk poïesis en praxis in één.

Ja.

Als we het dan toch over leuke dingen hebben: het is ook leuk om je wekker een paar minuten vóór te zetten, zonder dat je weet dat 'ie voorloopt. Het komt er dus op neer dat je dat moet doen, en dan vergeten dat je het gedaan hebt. Het klinkt moeilijk en dat is het ook. Als je bewust iets gaat vergeten, mislukt het natuurlijk. Dus moet je het niet bewust vergeten, terwijl je het toch moet vergeten. Dat gaat richting onmogelijk.
Maar als het je lukt, dan heb je ook wat. Er zitten namelijk echt enorme voordelen aan.
Ten eerste heb je een paar minuten winst. Als je opstaat denk je: shit, het is al 9 uur! En dan ga je naar beneden, is het 8:53. Op de een of andere manier heb je dan het gevoel dat je zeeën van tijd hebt, of in elk geval genoeg tijdwater om je helemaal te doorweken.
Ten tweede word je niet wakker met het nieuws. En als er iets vervelend is om mee wakker te worden, is het wel dat PIEP-PIEP-PIEEEEP, gevolgd door een verveelde stem die opleest dat het weer eens uit de hand gelopen is in binnen- en buitenland. In plaats daarvan word je wakker met een slecht nummer. Maar dat is al een stuk minder erg.
Overigens heb ik nu iets 'nieuws' ontdekt: AM-radio. Mijn wekkerradio staat nu op BBC World en dat bevalt prima. Ze draaien daar geen slechte muziek, ze praten alleen maar. Maar niet met een verveelde stem, en ook nog eens in mooi Engels. Maar je kan ook wakker worden met Frans. Of Turks. Spaans. De mogelijkheden zijn eindeloos.

Ik heb hier een touwtje. (Hahá!)

Wat kan je allemaal met een eindje touw?

• Knopen maken tot het niet meer lukt, omdat je één grote knoop hebt. Ik vraag me af hoe lang dat duurt. En hoe lang je dat volhoudt. Ik snap trouwens ook nooit dat stukken touw, als je ze in je zak steekt of ergens neerlegt, zomaar in de knoop raken. En ik snap ook niet dat je die knopen er dan niet meer uitkrijgt. Volgens mij kan de onmogelijke knoop niet bestaan - als het in de knoop gaat, kan het er toch ook weer uit? Maar de spontaan ontstane knoop negeert die (opzich best logische) gedachte gewoon en laat zich niet ontrafelen.
• Iets verbinden. Maar ik heb niks om te verbinden. En als ik het zou hebben, zou ik het niet doen.
• Vliegeren. Want volgens mij is dit vliegertouw. Zo héét het spul in elk geval. Van dat vlasachtige dunne touw, weet je wel. Ja. Maar het waait niet hard genoeg, ik heb geen vlieger (of, in elk geval, dan zou ik moeten zoeken) en het is donker, dan heeft vliegeren geen zin. Vliegeren is trouwens best leuk, maar niet op het strand als er andere mensen bijzijn, en ook niet met zo'n poepmoderne vlieger in homo-kleuren (snapt iemand waarom die dingen altijd gifgroen met felroze en knalgeel moeten zijn? Is dat hip? Nee. Is dat nuttig? Nee. Waarom? WAAROM?). Gewoon zo'n ouderwetse en dan rustig laten zweven, dat is wel relaxend. Beetje in hetzelfde straatje als eendjes voeren.
• Jezelf ophangen. Maar ik denk niet dat het zou lukken, want het is veel te dun en slap touw. Bovendien is het plafond te laag. En daarbij komt nog eens dat ik niet dood wil. En als ik dood zou willen, dan niet door ophanging. En als ik dood zou willen gaan door ophanging, dan niet thuis. En als ik thuis dood zou willen gaan door ophanging, dan moet ik eerst Gloomy Sunday draaien (de Billie Holiday-versie (hey, geen probleem he.)). En in dat liedje heb ik nu helemaal geen zin.
• Oprollen. Laat ik dat maar doen, want ik moet het ook weer terugleggen waar ik het vandaan heb.

Zo zie je maar, de mogelijkheden zijn écht eindeloos. Want je kan natuurlijk nog veel meer met een eindje touw dat ik niet genoemd heb. Kapotknippen, onder de microscoop leggen, een pakje mee vastmaken, een ketting van maken. Of er gewoon niks mee doen en lekker laten liggen, dat zou opzich ook nog kunnen.

Maar daar is niks aan.

Kan iemand mij vertellen hoe het precies zit met dwarsfluiten?