arbitraire scheidslijn tussen tijd en.. tijd.. maakt dat ik mij anders kan definiëren
(het dringt niet tot mij door totdat mensen mij opeens geven wat ik graag wil hebben (of waarvan ze eerder weten dat ik het graag wil hebben dan ik dat zelf weet (of waarvan ze denken dat ik het graag wil hebben)))
vandaag keek ik penlijnen op groenig wit papier - zij vormden - zij maakten - een haarband in haar paarsroodblonde haar - ik zou het vodje moeten verproppen en wegsmijten, het raam uit het donker in - en als het licht wordt bestaat het misschien niet meer
of iemand vindt het op straat, maar dat is geen spectaculaire vondst (geen indiana jones)
ik hoop alleen dat ik mij geen russische tatjana hoef te voelen op mijn jaardag; geen greatest mind of my generation; geen monkey man; dat ik niet getrouwd ben op de fifth of may, want ik wil niet terug naar Isis; nee; dat alles wegglijdt onder mijn voeten en ik languit land op ledigheid, op niks;
(dat ik nooit mijn eigen poëzie voor hoef te dragen;)
jesper, dat heb je goed gedaan
alweer een jaar ouder
gefeliciteerd, schrijver
dankjewel, lezer
and you can't always get what you wa-hant/
but if you try sometimes/
well, you just might find/
-
you get what you nee-heed
Kapahaka
10 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten