love me six time baby

Ik ga proberen een kinderverhaal te schrijven. Ik denk dat het gaat mislukken en dat het een duister verhaal wordt. Ik denk dat er een moeder in moet voorkomen. Ik denk dat mijn hoofdpersoon, het moet geloof ik een jongetje worden, een keuze moet gaan maken. Het verhaal begint pas echt met een keuze. Daarna zal het fundament verzakken en gok ik op surrealisme, absurdisme, escapisme, sarcasme. Of er een eind aan mijn kinderverhaal komt weet ik niet.

Eigenlijk zijn wij natuurlijk allemaal een kinderverhaal zonder einde. Of wou je soms cesuren gaan aanbrengen in je eigen leven?

Het is best moeilijk voor mij om te schrijven en tegelijkertijd de neiging te onderdrukken een soort woordspel te beginnen. Ik probeer het nu maar liever zou ik het niet doen. Dat betekent dat het een raadsel is waarom ik het eigenlijk probeer.

Verder niks voorlopig.