Laugh, i nearly died..

Wij voelen ons allemaal natuurlijk veel beter en slimmer dan andere mensen - in elk geval sómmige mensen. Waarschijnlijk is dat nodig, om je ego een beetje op peil te houden ofzoiets. En als iemand je overtreft in slimheid op één gebied, denk je als vanzelf: zal wel wezen, maar IK weet meer van muziek, of van talen, ik heb meer gereisd, mijn haar zit beter (alhoewel ik dat zelf zélden denk). Vaak komt het er ook op neer dat je dan misschien intellectueel overtroffen bent, maar dat je volhoudt dat je ethisch gezien toch écht gelijk hebt. Je moet jezelf bewijzen, en in de eerste plaats tegenover jezelf natuurlijk.
Anders kan je er meteen wel mee ophouden.

Wat me doet denken aan wat tekst uit een liedje (als jullie het niet erg vinden, ga ik even mijn gang):

Well.. this is my story for the dislocated,
You're bound to love but you're doomed to be hated,
Because the lies of the spirit possessed her,
Because the eyes of your lover resist you.

Listen up, you keep your aim steady
as your temple turns to kiss the pistol
Faith is gonna find your love
in a glass of champagne.

En dat uit mijn hoofd, wow! Waarbij ik moet opmerken dat ik geen idee heb, uit mijn hoofd dan, hoe het nummer begint. Qua tekst. Vaak is dat zo: je weet wel een stukje, maar voordat je echt álles weet, dat duurt een hele tijd. Of het lukt je helemaal nooit. Behalve als je er echt actief je best voor gaat doen, natuurlijk.. zoals met wel meer dingen.

Iedereen weet dan wel wie Plato ís, en wat hij gezégd heeft weten sommigen ook nog wel, maar om het echt te lézen, dat gaat net een stapje te ver. Trouwens, dat iedereen weet wie Plato is, dat valt nog best tegen. Ik denk dat ongeveer de helft van de mensen aan wie ik het vroeg reageerden met de vraag 'of dat een persoon of een object is, een plato?', en de andere helft reageert lacherig en is verbaasd dat sommige mensen dat niet weten.
Dus daarom ga ik Plato lezen. Ik heb een (heel) (oud) boekje, dat nog van mijn opa was, waarin een deel (of het een groot deel is weet ik niet) van het werk van Plato is opgenomen, vertaald in het Engels. En dat lees ik nu. En dan valt me op dat het eigenlijk allemaal niet zo moeilijk klinkt, terwijl mensen er altijd ontzéttend moeilijk over doen.

Maar soms is het gewoon nodig om even lekker moeilijk te doen. Vind ik.

Voor mensen die ervan houden om mensen te zien die compleet gek zijn van dolfijnen en praten alsof ze nieuwslezers uit de jaren '30 zijn, kan ik jullie aanraden voortaan naar Man Bijt Hond te kijken. Ja, dat is wel de moeite waard.

En dan ga ik nu iets doen waarvan ik geen idee heb of het eigenlijk wel de al die moeite waard is.