BANG! Zonde.

Harry Potter and the Goblet of Fire.

Zoals iedereen weet die zich de gelukkige bezitter van het IQ van een mier kan en mag noemen, worden Harry Potter-boeken verfilmd. Nou zijn die boeken wel aardig en de films altijd wat minder, maar tot vandaag had ik niet echt het idee dat er een geweldig onrecht gedaan werd aan dee boeken die, ook al zijn ze niet SUPERGEWELDIG, toch wel aardig leesvoer zijn voor in een vakantie. Bovendien kan je niet meepraten zonder dat je Harry Potter gelezen hebt. En zonder dat je alle films gezien hebt. Dus vanavond keken wij met de buren de verfilming van deel 4.

Wat een slechte film.

Nee. Dat is een understatement. De meest nutteloze 2.5 uur van mijn leven. Overstatement. Iets ertussenin. In elk geval géén goede film. Het was chaotisch, zinloos, niet spannend, er was geen verhaal; ik had meer het idee dat het een soort plaatjes bij het boek waren, maar de verhaallijn was echt totaal achterwege gelaten. De acteurs waren slecht of hadden geen zin om hun best te doen (met wat uitzonderingen daargelaten, want geen kwaad woord over acteurs uit James Herriot), en alle personages waren een soort karikatuur van wat je je voorstelt bij het boek (en dat is géén goede zaak). De leukste stukken uit het boek worden er in 3 seconden door je doorheen gedrukt, maar de saaiste stukken worden langdradig verfilmd met een Barbie-gehalte van heb-ik-jou-daar (haha, die uitdrukking.). Elk grapje dat er in zit is een soort slechte slapstick (ja, je hebt ook goede slapstick) en komen op compleet foute momenten (comic relief waar dat niet nodig is is echt een pijn in iedereens reet, toch?). Het enige leuke stukje was de wederopstanding van Voldemort (overigens is het daarvoor een zeer toepasselijke datum).
Elke Harry Potter-film heeft een andere regisseur en déze man moet echt gestraft worden voor deze miskleun. Z'n leven lang in een kamer opgesloten met alleen een TV waarop constant Bambi gedraaid wordt. Dat heeft ie verdiend, want dit was echt het soort film waarvan je tenen gaan krommen. Waar je spontaan bloedneuzen van krijgt.

En dan letterlijk.

Mensen die mij wat beter kennen weten misschien wel dat ik soms wel eens een bloedneus heb. Dat komt met vlagen en nu heb ik weer een tijdje zo nu en dan een bloedneus. En ik voel mij geroepen om zo snel mogelijk (dat betekent dus NU, terwijl het half 1 is en ik dit ook best morgen zou kunnen opschrijven) wat misverstanden uit de weg te ruimen over het hele fenomeen bloedneus.

1. Een bloedneus doet GEEN pijn. Dat betekent dat het niet zielig is als mensen een bloedneus krijgen. Dat betekent ook dat je ze niet hoeft te tróósten. Waarom het eigenlijk geen pijn doet weet ik niet, waarschijnlijk omdat je geen gevoel heb aan de binnenkant van je neus ofzoiets, want het is wel een wondje natuurlijk. Eigenlijk is dat heel raar, misschien weet iemand met zo'n eng natuurprofiel dat wel preciezer.
2. Het maakt niet uit of je je hoofd achterover doet of voorover als je probeert het bloeden op te laten houden. Het is gewoon een kwestie van voorkeur: heb je liever dat het bloed allemaal in je neus stroomt en in de zakdoek/wc-papier-prop/lap/etc., of heb je liever dat dat bloed door je keel stroomt, zo je maag in? Lekker veel proteïne enzo? Zelf, als expert op dit gebied, raad ik aan om je hoofd gewoon normaal te houden, want je wordt zo moe van de hele tijd voorover zitten en achterover is nog veel erger.
3. Bloedneuzen zijn niet te vergelijken en érger dan ongesteld zijn. Ongesteldheid (is dat een woord?) is te controleren en komt minder onverwacht, maar een tampon in je neus rammen gaat wat lastiger. Daar komt nog bij dat bloeden uit je neus ook tot gevolg heeft dat zich op tshirt, blouses en broeken mooie rode vlekken vormen, en dat heb je niet bij ongesteldheid (dat is een woord). Bovendien hoef je als je ongesteld bent je eigen bloed niet te drinken. Niet dat mijn bloed speciaal vies is, maar je kan je toch ook wel weer lekkerdere dingen voorstellen. En nee, dan denk ik níet aan het bloed van een (ongestelde) maagd. Vampierfilms kijk je maar in je vrije tijd. Beter dan Harry Potter.
4. Bij bloedneuzen kan je zoveel bloed verliezen dat je verschrikkelijk duizelig wordt, en dat is heel vervelend en hartstikke zielig en op zo'n moment is het toegestaan de ongelukkige bloedneuslijer op te vrolijken op de op dat moment meest voor de hand liggende en meest effectieve manier. Graag zelfs. Dit spreekt punt 1 op geen enkele manier tegen.
5. Zakdoeken waarmee een bloedneus is opgevangen kúnnen gerecycled worden. Dit is echter geen noodzaak. Tampons worden immers, om de een of andere obscure reden, ook niet gerecycled. Ik verwijs jullie door naar Mieke's blog, aldaar moet je zelf maar even zoeken.

Goed, dat weten jullie dan ook, jullie zijn helemaal bijgepraat en op de hoogte en onthouden dat allemaal en doen het nooit meer fout. Als er nog vragen zijn weet je me wel te vinden, toch? Mijn telefoonnummer staat in de Telefoongids. Mijn spreekuur is op maandag om 04:30hr en het is nooit erg druk, dus dat komt goed uit voor diegenen die van mijn expertise op het bloedneuzengebied gebruik willen maken.

En dan nu nog drie zinnen vol waarheid en oprechtheid en onzin en lariekoek en al die andere dingen die het leven zo de moeite waard schijnen te maken.

Portugal is maar een raar land.

Je hersenen bepalen toch (uiteindelijk) dat je hart slaat (voor wie?).

It all begins with a bang, and that's what it should end with.

BANG!

(leef je nog? dan is het tijd voor Fawlty Towers.)