Waar is een blog nou eigenlijk goed voor? Het is een vraag die ik vroeger beantwoordde met: een blog is goed voor MIJ, ik schrijf iets op omdat ik daar zin in heb. Maar ik begin daar steeds meer aan te twijfelen. IK kan er wel mee leven als ik niet blog, maar jullie zijn het die dan steeds tevergeefs nog even kijken of ik toch niet al geblogd heb misschien. Eventueel. Dus ik denk dat het er op neerkomt dat ik voor jullie blog. Zodat jullie weer een minuut of 3, 4, misschien 5 iets te doen hebben.
Blogs kunnen dus alleen hoogtij vieren als iedereen zich verveeld. Is dat zo? Hebben wij met z'n allen zo weinig te doen dat we dan maar blogs gaan lezen? Zijn wij collectief bored to death?
Ik denk het wel. En daar is weinig tegen te doen. Verveling is een van de vervelendste dingen (haha) die er zijn. Nog vervelender zijn, in willekeurige volgorde:
- Huiswerk (beetje afhangend van het vak trouwens)
- Vermoeidheid
- Een splinter in je voet
- Een kapotte geluidsinstallatie
- Rolletjes witlof met ham eromheen
- Het gerucht dat er een nieuw album van je favoriete band bijna uitkomt, maar dat het dan toch niet waar blijkt te zijn, of toch wel, niet helemaal zeker, misschien. Dat is pas vervelend.
Nou goed, zoals je ziet is verveling eigenlijk helemaal niet zo erg! Het kan veel erger! Bijvoorbeeld als je favoriete band misschien een nieuw album uit gaat brengen maar als het niet helemaal zeker is of misschien toch wel, ofzo. DAT is pas vervelend. Trouwens, de volgende keer dat je je verveeld mag je mij bellen of smsen, of dingesen, weet ik 't. Mailen. Schrijven. Faxen. Allemaal toegestaan. Echter, niet verplicht. Je mag ook ándere mensen bellen of smsen of dingesen of faxen of mailen of schrijven. Maar daar heb IK niks aan. Dus dat vind ik een minder goed idee.
Soms ben je bloggen wel eens zat. Soms niet. Nu wel. Ik, tenminste. Kijk, voor JULLIE is het geen moeite, jullie hoeven het alleen te lezen. Maar wat je hier nu leest heb ik wel allemaal op moeten schrijven. Dat wist je natuurlijk wel. Maar wist je ook dat het mij soms moeite kost om nóg iets te verzinnen, om nóg iets op te schrijven? Wat je hier leest is niet allemaal zomaar vloeiend opgeschreven, maar met haperingen, pauzeringen, even de hond uitlaten tussendoor, en ik heb nu ook geen flauw idee meer waar het begin over ging eigenlijk. Oja, dat was het.
En dan is het nu tijd voor een raar idee van mij. Eehm, even een raar idee verzinnen hoor. Wacht. Geduld.. het wordt verwerkt..
Oke. Komtie. Maar dan moeten jullie wel even meewerken.
Het lijkt me grappig als iedereen nu een andere broek aan gaat trekken. Ik bedoel, dat jullie nu naar je kast met kleren toe lopen en een andere broek pakken en die aandoen. Als je dat doet hoor je er pas écht bij. Waarbij? Bij de trouwe bloglezers, natuurlijk. Bij de harde kern. Bij de groep.
Dat betekent ook dat je bepaalde privileges krijgt. Op deze blog dan. Wat voor privileges, daar moet ik nog even over nadenken. Maar ga er maar vanuit dat je er iets mee opschiet als je nu een andere broek aan gaat doen.
En wie wil dat nou niet?
(Ik! Ik! Wij allemaal niet! Laten we de blues zingen..)
Kapahaka
10 jaar geleden
7 opmerkingen:
HAHAHAHA bananen. Als ik thuis was geweest, had ik nu een andere broek aan getrokken, maar helaas helaas ik zit op school. Rolletjes witlof met ham eromheen zijn best lekker hoor, met kaassaus er nog bij :P Ik heb zin om naar het podium te gaan en piano te spelen, maar niemand wil mee.
Stop niet met bloggen!
De mensheid verveelt zich inderdaad!
oja, besef wel dat ik de eerste commenter ben (hahahaha! niet fenna!:P)
Kan je dan niet ruilen van broek met Fenna ofzo?
Hahaha. Het idee alleen al. Haha.
En - heel goed - eerder dan Fenna - ongelofelijk - wow - dat dat KAN - jezus - wauw.
Weet je dat ik moeite moest doen om deze blog te lezen? Ik moest gewoon een link naar de hoofdsite van blogspot intypen en toen de zoekfunctie invoeren en ja hoor, gelukkig mijn avond is gered!
Je blogt eigenlijk gewoon wel voor jezelf, je weet het alleen niet. Of je wilt het niet weten. Je bent natuurlijk mateloos populair door je blogs. Mensen vervelen zich, maar weten niet wat ze moeten en uit verveling gaan ze dan maar naar je blog. En omdat je het zolang volhoudt is het voor ons een gewoonte geworden en bidden wij op onze blote knietjes tot Onze Lieve Heer (en een beetje tot jou) als er weer nieuw leesvoer op ons scherm verschijnt.
Chapeau, proficiat e.a. belgische lofprijzingen. Ga zo door en als je nog eens een pluim in je reet nodig hebt kun je altijd bellen. Of je laat iemand bellen, als je denkt dat dat helpt...
Ik las het.
Ik aarzelde geen moment.
En met mijn blauwe lolly nog in mijn mond, trok ik een andere broek aan.
Hij zit wel minder lekker, overigens.
Gaaaaa doooooooor meeeeeet bloooooooggen!!
Waarom denkt iedereen dat ik geen zin meer heb in bloggen? Alleen vandáág had ik geen zin meer. Fijn dat jullie willen dat ik doorga, maar denk je nou ECHT. Denken jullie nou ECHT. Dat ik daar zomaar mee ophoud omdat JULLIE dat willen?
Alsof ik me dáár wat van aan zou trekken, pah!
Precies. Prefentief enzo.
Wat Thomas zegt.
Om de een of andere reden had ik mij bedacht dat ik het niet nodig vond een andere broek aan te gaan doen. Ik weet ook niet meer waarom, maar ik denk dat het was omdat ik een halfuurtje later voor turnen om zou moeten kleden, dus dat ik dan weeeeer een nieuwe broek aan moest. Vond ik toch wat overdreven. Achteraf schaam ik me er eigenlijk wel voor. Zo maar tegen iedereen ingaan. En dat terwijl het verzoek van Jesper toch zo redelijk en vriendelijk gesteld werd.
Een reactie posten