Edit me please

Het is eigen aan de mens om orde te scheppen in de chaos.

Dat klinkt moeilijk. Zwaarbeladen ook. En een beetje overdreven misschien. Daarom is het een goed idee (lijkt mij, persoonlijk) om dat eens nader uit te leggen. Zónder definities. En daarom mét een voorbeeld. Dat is net als die yogurtdingen met 0% vet: geen vet, maar wel een véél lekkerdere smaak. Toch?

Je staat onder de douche. Er staat douchegel dus je gaat je wassen.
Nu heb je een groot probleem. Hoe ga je je in godsnaam zó wassen dat je overal zeep enzo krijgt? Dat is dus de chaos. Het kan op zo ontzettend veel manieren, sommige handiger en sneller dan anderen, maar de mogelijkheden zijn eindeloos. En lopen door elkaar heen. Het zijn er zoveel dat je de weg kwijtraakt. Door de bomen het bos niet meer kunt zien. Je raakt in de war. Je wordt gillend gek. Je begint rondjes te rennen maar je vergeet dat je onder de douche stond, loopt keihard met je kop tegen de muur en je ligt minstens 3 maanden in het ziekenhuis.

DAT is chaos.

En wat doen wij, als mens? Wij brengen orde aan in de chaos. Let maar eens op, de volgende keer dat je onder de douche staat en je gaat jezelf wassen met douchegel. Ik, en ik praat waarschijnlijk voor ons allemaal alhoewel ik dat niet zéker weet, maar IK doe dat gewoon altijd in dezelfde volgorde. Daar kwam ik vandaag achter. Je begint op dezelfde manier, je eindigt op dezelfde manier, alles in het midden - op dezelfde manier. Daarom is douchen ook saai. Het is alleen fijn als je het óf heel lang niet gedaan hebt, óf je het heel koud hebt, óf je ontzettend vies bent. En aangezien die alledrie niet zo heel vaak voorkomen, is douchen meestal saai.
Wij zijn dus zó goed in ordenen van de chaos dat we het zelfs sáái weten te maken.

Net mijn studie. Kom je eindelijk bij de eerste wereldoorlog, krijgen ze het voor elkaar om ook dát ontzettend saai te maken. Ze walsen er gewoon overheen in één hoofdstuk. Ja, ladiela, oorlog, oja, wat doden enzo, politiek bladiebla, russische revolutie even in één paragraafje, zoo, klaar.
Misschien kan je wel concluderen dat élke vorm van chaos ordenen leidt tot saaiheid, en dat zou betekenen dat we dat niet meer moeten doen. Want saaiheid, dat betekent verveling, en dat kan niet goed zijn. Dus daarom een oproep.

Orden niet maar leef de chaos.

Als jullie dat nou allemaal één dag proberen, dan kijken we of het een beetje werkt. Misschien wordt het leven er wel een stuk leuker van. Het betekent denk ik ook dat je je niet meer hoeft te houden aan regels, verplichtingen maar ook moréle regels. Kortom, je mag echt doen waar je zin in hebt. Maar dan ook écht. Je mag álles doen waar je zin in hebt. Zomaar wat. Of als je nergens zin in hebt, dan doe je niks. Zolang je maar niet doet wat er voorgeschreven is.

Doe je best.

Wie is Hermann Goering? Göring, ook goed.. wie het weet krijgt een koekje.
Wie het niet weet zou onmiddelijk voor het vuurpeleton moeten. Met rubber kogels natuurlijk. Straks vallen er gewonden, stel je voor. Dat ben ik de pineut. De peanut. Peanutbutter. Pindaboterkaasboterham. Jam.

Ik eet jam, dat is echt voor het eerst sinds 10 jaar ofzo. Ik vind het lekker. Het is lekker als je het meteen opeet, je moet uitkijken dat het niet in het brood trekt, want dan is het echt een van de smerigste dingen op aarde.

Naast aarde.
Aarde is vies. Van dat zwarte spul dat half korrelt half kleeft, beetje plakkerig, in brokjes, en daar groeien dan planten uit. Bah.

Of niet dan?

Jawel. Je hebt het er maar mee te doen.