Ha.Ha. Ha-ha.

Mijn inspiratie wordt opgezogen door vroeg opstaan (half 10, haha), colleges waarbij ik moet opletten, sléchte (en grotendeels onbegrijpelijke - maar dat móet haast wel aan mij liggen, toch? Zulke slechte grappen bestaan toch bijna niet?) grappen en hutspot koken (waarbij je dus gewoon een half uur wacht tot het gaar is en dan heb je gekookt).

Maar ik snap ook wel dat het leven gewoon doorgaat en dat jullie de interesse verliezen als ik geen geweldig verhaal schrijf. Of, nouja, geweldig - in elk geval een verhaal waarmee je weer vijf minuten bezig bent. Jeej, die lul heeft weer wat opgeschreven, iets nieuws, even lezen. Waarschijnlijk léés je dit niet eens. Over de helft lees je heen, je kijkt nog even of je naam er niet in voorkomt en of ik je niet verschrikkelijk beledig, dan comment je terwijl je alweer half vergeten bent waar het over ging, of je comment helemaal niet omdat je het té onboeiend vond (Of omdat je saai bent. Ja, dat kan ook nog). Dat noem ik dan stank voor dank.

Stank voor dank. Dat is zoiets als dat ik Ollie bedank en hij vervolgens eens even lekker gaat zitten poepen. Bij voorkeur op een onhandige plaats. Sorry, ik ben niet meer in de stemming. Ik moet even mijn aandacht op iets anders richten.

Wat is er mis met de wereld, #4:

Vleesetende planten.

















Planten eten niet. Planten, daar valt regen op en dan groeien ze en in de winter gaan ze dood, en in de lente doen ze aan reïncarnatie. Maar die vleesetende planten moeten het weer anders doen. Jezus Christus, doe niet zo moeilijk! Wat is er nou mis met gewoon water zuipen. Kutplanten.

Maar ze zijn wel übercool, dus daarom wil ik er eigenlijk eentje kopen. Probleem is dan dat ik ook nog ergens vliegen vandaan moet halen om door mijn plant verscheurd te worden. Muhaha. Muuhahahah. MUAhAHAHAHA. En dat dan te lang door, zoals in Austin Powers.

Sorry. Ik ben gewoon erg chagarijnig en morgen gaat het misschien al wat beter. Maar vooralsnog ben ik zwaar geirriteerd.